De liefde in taal
waarin huid en haar
ontbrak bedreven
zelfs de nacht
die nog gebukt gaat
in de rust snakt
eenmaal om woord
voor woord uitgesproken
beleden tot leven te komen
verlustigd in het strelen
de klanken van om en nabij
de kortste nacht zo vreemd
dat nu alleen terug te lezen
de weg in duister
waar haar ogen
dat zien door te krijgen
