dat wat recht is krom trekt
dat wat hoog zit laag ligt
als de val gebroken is
ik weet ook niet het waarom
dat licht breekt wat ik toch zie
de tak knakt waar beweging is
iets loskomt dat zo zeker was
ik weet ook niet toen hart omsloeg
dat kapseizen er toch toe doet
hoe de tijddoden daarin verdronken
watersnood nog overvloedig was
ik toch niet zie waar zwakte zit
dat niemand in ziet hoe verkrampt
het leven er niet toedoet in bestaan
met louter onafgebroken blijven vergaan
