die me voor ogen gesteld werd
per buizen post alles vertaald
in nullen en enen blijft het vleselijk
leven onafwendbaar een ziek gegeven
de delver naar het goud
van aarde spuugt zijn gif
de hyper met zijn pilsnerogen
werpt oceanen met zijn blikken dood
de broodzager kapt nimmer onverzaagd
zijn tanden bloot schreeuwend
het bos moet dood
de zee moet dood
het land moet dood
het water dood
alles moet geschikt voor ons
een leeg bestaansrecht opleveren
om krom van het kreperen af
te leren waar de drift
tot zeggingskracht onszelf
een laatste exposure
van de vermoordde onschuld
