donderdag 24 september 2015

Nu je niet meer thuis kunt komen

alles achter je ligt te slapen rustig ademend gras
dauw berijpt dor haarijs uit kernhout schimmelt
je dooit gewoon in ochrendzon onder mijn handen
weg een pluim bij't spreken die ijlings vervliegt
woord voor woord je naam weerkaatst in echo's
sterf je weg of is dit slechts een doodlopende weg
waaruit niets meer weerkeert dat hier is geweest