Een laatste strohalm, het is hem vergeven bij het te perse gaan.
Zo openbaart is hij in een klein uithoekje ergens aan trouw
Onmetelijk klein tot levensgrote verwachtingspatronen vervulde hij
De schepper van hemel op aarde in zijn paradijs van luttele meters
Verbaasd was ik te lezen dat onsterfelijkheid het aflegde tegen de tijd
Dat hij al schrijvende nooit uitgeschreven leek bij menig lezer
Nu rest er nog de anekdote van zijn hand over onvermogen van een land
Dat niet in staat is gebleken (sterker nog nu nog Bleker wegtrekt)
Op zo'n een kleine schaal parelen te kunnen bewaren tegen de vooruitgang
Erger nog de restanten voor de zwijnen te gooien waar hij ook voor op kwam
Wie weet is andermaal de natuur hem zowel gezind als ik hem was te lezen
Hoe ongeacht de omvang van een kleinnood hij verheffender kon spreken
Als de meest bevlogen man van het alledaagse leven dat hij voordroeg
----
R.I.P HvH
13042011
(de man die het kleine meer dan weerd was)