Lees gerust, maar niet hier
waar ik me zorgen maak
(over de volgende editie)
hoe of de kommapunt
verheven moet tot nieuw
punt waarmee ik leven kan
zonder dat de lezer weet
heeft van deze tweede druk.
De revisie van mijn schrijvend
bestaansrecht waar ik inkomen
kan uit ontlenen. Al mijn analoog,
uit keelklanken, geschraapte
ingekleurde woorden.
Die stom, zonder te liegen,
dat het gedrukt staat hier
in digitaal vertaalt te lezen
uit de toon vervallen is
in miljoenen nullen
en enen in dit verband
Een schale troost
Hoe groot meeslepend
Ook ik later erop terugkom
In alles voor de volgende uitgaaf
ga zitten leestekenen
