Hij had een baard, was het maar een sik.
Hij droeg een hoed, waar niemand om vroeg.
Hij was wel wijs, maar uit de toon geraakt.
Hij piste naast de pot met ertoe doen.
Hij wist wie hij was, toen nog vermaard
Hij een wetenschapper was maar eilaas
Hij trok de portemonnee, werd spraakmaker
Hij trok ook van leer toen i de tweede werd
Hij gaf met strijd leveren smoel aan zichzelf
Hij o hij hij is van cultuur dataspecialist
Hij begeeft zich op glad ijs al staat i pal
Hij staat voor paal met wat hij niet meer weet
Hij is nu stil zichzelf nog weleens meer kwijt
Hij ach hij hij lacht laconiek zich zelfs wel weg.
