Daar zit zij dan haar dagen zat
te hunkeren op een afgebroken tak
spelen nog enkele gedachten
nog een rol hoe of te vallen
of te vliegen naar haar graf
ze neemt een duikvlucht
zo ter aarde dood geveld
was zij de lente voor
gesneld in bitterkou
verhongerde vrind
dat nog net een glimp
warmte van de zon opving
daar ligt zij dan ongelegen
platgereden per ongeluk
