Eindtijd
Op al zoveel plekken vergaat de aarde
dat we het zelfs met eigen ogen niet meer kunnen geloven
Geen berg te hoog om op te verplaatsen
laat geen vluchtwegen open om voort te leven
In een droom hoe hoog verdreven ook
de mens wordt voortgedreven om te overleven
De kinderen de deur uit of gewoon aflaten
slachten in klaslokalen wordt iedere ilusie uitgemoord
Toevlucht genomen, alles is immers oud nieuws ooit
in het licht van gebeurtenissen waar geen schuil in is
Het tegen de randen opklotsen in nieuwe steden of nieuwe landen
maar van stilstaan is geen sprake met een sprong van jaren
Dat is mooi maar maakt week om de uitdovende natuur huiverend
te beleven in plastiek gegoten bijeen geveegd stukje heelal.
