In 't slob, er ternauwernood op vooruit.
Zelfs op de sofa, voor de buis,
gaat de wereld er niet meer op
achteruit. Steeds meer minder
verleden uit die voldane oude tijd.
De vooruitgang staat open op de tocht.
Het waait zo huizenhoog, men wordt,
of is reeds, klein van stuk duizelig ervan.
Maar op een komt men er achter
dat ervoor uitkomen niet meer gaat.
Stapt op of af wat dan ook en hoe
het dan ook verder moet dat niets
blijft want zij die er vanuit gaan zijn
inmiddels al verdwenen of meer dan dat.
