Ikben ®: Onsterfelijk vers Ik heb een windbuks opgelopen,
hij liep frontaal hard in het verstaan. Dat gaf
mij te denken: hoeveel lucht ik ben. Ben mezelf
maar eens terug gaan lezen, Ziet de titel die ik
net bedacht. Had ik eerder al iets opgeschreven.
Toch bleef de onsterfelijkheid daarvan in leven,
dus heb ik me neergelegd bij deze link naar het verleden
vanuit dit opgelopen heden. Waarmee ik wat verlegen
zit is de koelte van de lenteregen die zo tekenend is.
Dit na zoveel jaargetijden heen en weer bewegen
op de grollen van seizoenen die mij aandeden alsof
er minbaar vatbaar voor zijn is om voor te leven.
