Nee, in tegendeel wij staan stil,
er is geen beweging in te krijgen
alles stokt stijf in het gelid.
We meten ons de maat
met een leedwezen aannemen.
Doe het gerust, schaam u
geenszins voor dit moment
van doodstil staren
naar het steenbeslag
dat voor uw neuzen
ligt geschikt.
Dwaal gewoon verder weg
de gedachtengangen wijzen
zelf u onverhoeds de weg.
Wees ook gerust en weet,
er is ook voor u een weg
terug in het verschiet
naar nu.
Om domweg te vergeten
dat nieuwe doden al zijn
aangewezen om het lijden
te symboliseren dat nu
voor toen, straks voor u en
zonder zorgen ook voor
morgen nieuwe lijken
aansleept in het herdenken.
Dus schroomt nieten kijk
vooruit, betoon compassie
voor een ieder die niet verkoos
maar is verwezen te spelen
het slachtoffer van het heldendom
dat geüniformeerd voor u
uitgerust staat opgesteld
met feiten gewapend
waaruit ieder gericht schot
iemand de kop kost
die later bijgezet in steen
voor de goede zaak is
heengegaan naar u
geweten ook al
wist u dat niet.
uw verliest het
leesteken uit het oog
dat orde hield in bijzinnen
over de zin van leven
de onzin die bloed vloeit
op papier, op het oog,
op gehoorsafstand
van waar u staat
opgesteld.
