Thuisloos

Ik word wat ik ben steeds daklozer wat een gozer zo in de goot van mij bestaansrecht is of was al weer verleden tijd nu knaagt het geweten dat wist vergeet wat was was wat eens wist beschutte sfeer een huid om in te wonen een leven om te dromen maar ondertussen thuis komen waar ik om kwam niet omkwam in er zijn