Ik ben de neerslag van jaren
de weerslag van paren
de tegenslag van zijn
de angst van het verwateren
de pijn van het vervluchten
de regen en de luchten
waaruit ik kwam in dampen
het vrolijk aan u klampen
het doorweken tot druipen
doorspoelen zacht sluipen
kabbelen en slijpen
oplossen en neerslaan
bevriezen en opstaan
ik kristal zuiver wit
want op uw huid zit
ik in sneeuw en hagel
water aan 'n verroeste nagel
bungelt uw lot mijn zegen
tot overspoelend hard
ik oceanen in uw hart
uitstort en verlos van drang
te bezitten waar ik naar verlang
het waterlichaam terug te stromen
naar de bron van alle dromen
