Er bevindt zich een tijdstip op de dag
dat rijp in schitterend wit wordt weer gegeven.
Een kort moment van dageraad waarin de gloed
van zonlicht overal verschijnt maar nog nergens stralend zich laat tonen.
Hierop is witter wit intenser kou kan niet worden weer gegeven.
Waar kort daarop de aarde smelt en alles terug aan daglicht blootgesteld
de nachtvorst is vergeten. Een lentebeeld ontpopt zich in alle rust
van aangevroren aarde tot bloemhoofd in blauwe aderen gelijk een lelie het veld.
