zaterdag 21 augustus 2010

Voor dove mansoren

Wie licht leeft dooft nooit

Met zwaar vertillen
ontstaat een breuk
de man die dat verkiest

verricht een zelfmoord
scheurt uit de liezen
en gaat dood

maar zij die hardhorend zijn
verwerven een toekomstbeeld
gehouwen uit het hardste soort

graniet geniet de voorkeur
waarmee de breuk tot barsten
de edelsteen het eeuwig leven

zand verstrooiend
de korrel in de ogen
van de helderziende is