maandag 31 oktober 2016

Van geen vreemde smetten vrij

Op de dag dat een jonge man verdween
naar het scheen in spijkerbroek maar allee
dat is België nu eenmaal

in laagland werd ook een meisje vermist
het weer zat niet mee alles schimmig
dat bijkans het prinselijk gemaal

de spuisluis weer op een kier
het boezemwater loost
voor landsbehoud en wat vertier

doldraaide op een kantoorkrukje
op het paleis kraakt piepend in stof
gebeten een ander lid dat die tijd

geweest is en niet
de man in een benarde positie
zwaait de scepter met ijzeren hand

met hoe hij overspeelde met de andere
geeft temeer bewijs dat zaad
een nageslacht verwekt dat zonder smaad

afkomstig van paps en grootpaps
gedagtekend vals maar nogal geantidateerd
loepzuiver nu reageren en regeren laat

al stal hij uit de haverzak en vrat uit het vat
plunderde tot slot de kelder uit het slot
een kunststukje als kolfje naar z'n hand

de prins maalde nergens om en kikkerde voort
de hofvijver door kwakend gezond
op z'n Hollands in het kikkerlandje rond

gefladder over zijn graf heen sprak
de voorganger over vleugels gewiekst
hoeveel schaduw hij projecteerde

de schrokop bleek de kikker niet
maar een levenslang
de reiger op de steiger

Een dood van pierlala

zondag 30 oktober 2016

Het is hier namaals niet

Mijn lief goedaardig gezwel
wat rest mij nog
wanneer jij verwijderd mij
van vlees en bloed
hoe wreed dit kwaadaardig mij
getuigen laat dat deze scheiding mij
ijskoud in t leven laat

was jij deelbaar
ja
menigvuldig zelfs
meer met minder
mij liet jij mij
in verbijstering
daar deelgenoot
van zijn.

zaterdag 29 oktober 2016

Tijdens

De tijd aflezen
Er komt geen eindtijd aan
Al had ik de tijd

Gehad ik had het
Niet genomen of geleend
Bij verstreken tijd...

de televisiemaker

Echt handig istie niet
geen sleutelaar in die zin
meer een van taal dan staal
waar niet perse visie voor staat
is hij in staat een beeld te vormen
dat niet bestaat maar werkelijkheid
heet voor wie wat visueel gehandicapt
leeft met hart en ziel verslaafd daaraan
voor de vuist weg scheppend of t een lust
is te doen geloven magisch realist van indrukjes
manisch op z'n tijd dat zoveel geld te weeg brengt
met opscheppen van deze virtuele werkelijkheid 
maar zoals gesteld echt handig istie niet met de techniek
en niemand ziet hoe hij daar toch z'n geld verdient met niet
de eeuwigheid van het moment vast te leggen maar slechts
een doorsneedje oud brood verkruimelt voert aan het publiek 
dat tandloos geniet van het geknutsel dat niet echt handig is
opgediende kliek op het plankje dat verticaal de blinde muur versiert 


Verstoorde aarde

De daglichtkiemers doen het best op kraters
de knal van inslag in de aarde dreunt nog na

in het bloemhoofd en de bloedrode blaadjes
geknikt maar niet gebroken in de knop

buigen naar moederaarde om gebroken
open te staan in verheven bloei op de dag

dat zoveel zinloos geweld de bodem kleurde
van het bloed voor eeuwig de doornloze 

klaproos kleuren in de herinnering van hen
die hun knoopsgat sieren iedere herfst

als overlevenden van het gruwelijkste 
offerfeest te strijden tegen tijdgeesten

die telkens weer ontluiken
 op de verstoorde aarde.

vrijdag 28 oktober 2016

Nadagen

De nadagen tekenen zich kleurrijk in het verval 
Dagen uitgeteld in bladeren door het bos
Leveren een palet aan inzichten 
Zoals je die bij afsterven alleen treft 
Naar het nieuwe leven dat herrijst 
Ojee het grijs verleden grimlacht
Mistig naar een doorschijnend groen
Pril vergeten hoe verder weg ligt
Nu het tere weefsel geschakeerd 
in weten dat de dood een mooi gegeven
Tot voetveeg om de voorbijganger beweegt 

donderdag 27 oktober 2016

In looppas uit de maat

Uitgemolken sjokt 
lintje vee langs de randen 
van de weide

in het midden van nergens

het is niet bepaald doodstil
waarlangs de lijn opgesteld
de koeien onbewaakt staan
te grazen bij de overweg

het station voor gewervelde dieren
waar alles in het gelid goed past
eindpunt rode school een ver verleden
maar de bestemming staat groen
grazend in de wei tesaam gedreven
het vee dat dagelijks wordt weggeleid

baanbrekend ieder dag weer uitgeteld
over de dwarsliggers gesneldgg
vertoeft het rund bevangen door de tijd

achter hekken opgesteld spoort het zelden
met wat het te melden heeft dan grazend
uit de hand wat de verdere kudde vermeldt

de tijd verdrijft men met dit drukmiddel
dat wachten verzacht tot verspilde moeite
van het leven dat men uitzit als treinstel
vol toevallig heden in het echt bijeen gedreven
rechtlijnig staat hier voor voorspelbaarheid 
van goede snit tot gedachtengoed 
het is niet doodstil dat men hier aandoet 
eerder snelt men andersom huiswaarts
of vanuit uithuizen weerom razend gesneld
langs doodleuk kalm staand grazend vee

die de dag door stilstaand tot zich neemt
in plaats van de hektiek te herkauwen
tussen maagzweren en het gezwets
dat nagejaagd op alles lijkt 
op niets in deze 
middelpuntvliedende  gedreven 
leegte



woensdag 26 oktober 2016

Het doek valt op

de aarde, witte vezel dunne huid over het tere weefsel,
iemand lacht ze uit bij het kleurverschieten in deze kilte
waar de nachtvorst is geland heerste ijskoud de witte schim
van de in kiem gesmoord is hier geen sprake met zwarte pieten
de een vraagt om levenstijd de ander weer om afscheid nemen
nu het jaargetij is geweken voor de warmte die het bracht
een veeg uit de pan gevreesd nu de roetmoppen zijn verschenen
dat overheerst de tijdgeest voor wie leest in schamele woorden
bijeen geschraapt verzet tegen alles dat de glans draagt 
van de ijspegel die het hart doorklieft van de ziedende gemeente
misschien smeken de kinderen nog om vrede in dit spel
van de grootste gemene delers die niets meer deelbaar maken
dan de lede ogen van verliezers van de levensvreugde. 

dinsdag 25 oktober 2016

Meer dood dan levend

Afscheid om het even
Ze stappen uit het leven
Hadden dat beide 

wel 
gehad

zondag 23 oktober 2016

Peins

Als god zeker is
wie zou hij dan zijn

nu ook zo zeker
niemand weet

of hij er zo zeker
van is

(CW 2016)

Gehuld

Wanneer ik te luister wordt gelegd 
stilaan steeds meer en meer nog stil
de hand voor ogen mist de uitweg
er is geen wil om voor te kiezen 
weg is niet meer kwijt dan eerder
doodlopend het begin daarbinnen 
gedempt klinkt ook de tred
er ging iemand aan voorbij
diegene is daar ook blijven bestaan
dichter bij trekt uitzichtloos de zin
voortgedreven tezelfdertijd 


zaterdag 22 oktober 2016

Onderbroken

Jongens lijken af
stand te nemen nu ze vast
gezet voor't leven

Ongelofelijk










Ik geloof dat ik 
dood ga o nee dat weet ik 
geloof ik zeker niet 

Zeven tien











De aarde is van ons
Maar een beetje meer  van mij
Dus wat doe jij hier.

bejaagde tijden

In deze tijd, het keerzijde van gelijk
de opgejaagde niet meer weet of de jager
niet het aangeschoten wild betreft

de wond veel dieper nog zich in zichzelf
bevindt het mes niet aan twee kanten snijdt
maar botweg het vlees uitholt

de volheid van bestaan een goed recht
op leegte geeft geleend van wat het meeste
is
dat wordt gevreesd zich verliezend
in al datgeen er niet toe doet
maar zo bepalend is om te lijken
op wie niemand ooit is geweest

het beest zint steeds meer op wraak
zonder verraad aan zichzelf niets
meer geeft dat haat op iemand
die onbekend de grootste vijand
 heet
het schijnt dat scheelt te licht
te zijn
om zonder veel gewicht
te hechten aan het verlies
dat deelbaar onbelast
het verleden rusten laat

de vogel in een wnkslag
zachter bries de vreugde
van de frisheid schenkt
aan wie daarvan geniet

Grondmist

Het is geen wetenschap
die wordt bedreven
noch de vliegkunst
die daarmee eigen wordt gemaakt
het is meer vervliegen
naar een horizon
waarlangs gedachten worden gedreven
een schone kunst van overleven
met ganzenveren beschreven
zoals het wegsterven daarvan gaat
wanneer de vlucht weer overgevlogen is.

vrijdag 21 oktober 2016

Op drift

op zoek naar de verstilling
dorstend naar de ruimte
van de enge begrenzing
waarin de eeuwigheid rust

hangt de walm van verkilling
kouder ademt klam de wand
het vocht van de verstikking
muf en murw uitgebeten wreed

berijpt het venster op de wereld
wit omlijst vrediger de dood
dan eerder begeerte  van passie
gewag maakt in de lichaamstaal

verstomt meer dan verzwegen
leegte van beleven fantasie
dat zo schielijk verdreven 
de schuwe eenzaamheid aanbid 

Op drift

op zoek naar de verstilling
dorstend naar de ruimte
van de enge begrenzing
waarin de eeuwigheid rust

hangt de walm van verkilling
kouder ademt klam de wand
het vocht van de verstikking
muf en murw uitgebeten wreed

berijpt het venster op de wereld
wit omlijst vrediger de dood
dan eerder begeerte  van passie
gewag maakt in de lichaamstaal

verstomt meer dan verzwegen
leegte van beleven fantasie
dat zo schielijk verdreven 
de schuwe eenzaamheid aanbid 

Doelstellen

Zo treffend zeker is de hand
aan zichzelf geslagen spijkerhard
het lijdt geen twijfel het staat vast
genageld een kruistocht naar het graf.

woensdag 19 oktober 2016

Gaya

O moederaarde het vaderland is haatdragend
al die papa's moorden om het even al hun kinderen
daar geboren waar ze thuis zouden willen zijn

O moederaarde waarom toch zoveel mannen
om te minnen en te baren in de schoot 
waar al het leven uit ontspringt

O moederaarde de moordzucht stormt
razend rond je planeet van menselijke aard
waar haat gezaaid wordt zonder water

O moederaarde was er maar een echtpaar
overgebleven dat een kind uit puurheid 
werd geboren voor het overleven van elkaar

Neigen

Kijk het bloemhoofd neigt naar beneden
ik buig mede zeer tevreden
zo is leven nu de zomer is verdreven
met een tijdverschijnsel verschil
dat een daglengte verwijderd ligt

dinsdag 18 oktober 2016

Onberijmd

Hij legt zich uit
als kruiswoord

puzzelt daar 
de tijd bijeen

voortgedreven 
door kloppend
maken al heeft
het geen pas 
om door te gaan

als vreemdeling
die vlucht gedreven
vreemd toch ook
vluchteling bleef
onbestemd geweten
dat niets meer past

Leven met een schutkleur

Niets alles is te weten
al luistert het soms even
nauwgezet dat leven slechts
een schutkleur is
waar achter schuilgaan
alles zich onttrekt
denk beeldig
wolk vormvast even.

Semantisch

Dan lijf van mij waarin ik
me nooit heb thuis gevoeld

ik bedoel ik

heb je uitgewoond
nooit van je gehouden

al ben je mij

wel trouw gebleven
zijn wij nu toch

jij en ik zijn wij

hier op uit gekomen
een beetje uitgekeken

ben jij op mij 

terwijl ik begon 
het uit te maken

ik zonder mij 

in jou verliezen 
is uit mezelf gegaan

ik ben ook niet van mezelf

daarvan uitgegaan nu ik
hier voor de spiegel sta

vrijdag 14 oktober 2016

Geheugen steunt je

Het is de wandelstok
van de samenleving
de rollator van het geheugen en
de rolstoel van de vooruitgang 

wie werkt ze tegen 
nu ze uitgewerkt zijn
het medicijn van leven
een bittere pil

ze weten beter
al zijn ze 't vergeten
zijn zij het enige 
grijze verleden 
haar dos of 
kalende schedel

boventallig of toevallig
struikelend over hun woorden
struikelend over hun benen
versnellen zij het geleden leven

-

van weethebben hebben zij verstand
ogen en oren die decennia trotseren
zelfs afgesloten bijna alles weten
blind en doof voor mode grillen

maar toch zijn ze overbodig 
een last van leven om het even
voor potentiële nabestaanden
of financiële zorginstellingen
waar ze het niet aan verdiend 
hebben zij hun leven bijna vergevent

of bijna niet meer zo zeker

maar de betrokkenen op afstand
spiegels van voort razend nageslacht
bijzettafeltjes voor dat ene moment
een stoel waarop rust nog genoten
een bladzijde dun en dicht beschreven
waar heden voor zoveel ontheemden.

donderdag 13 oktober 2016

Voltooid verleden leven

Er is geen toekomst meer, alleen maar heden
alles is daarin al eens aan bod geweest 
zelfs de tijd doden was vanzelfsprekend 
maar als onvoltooid gegeven iets wat gaat
vervelen als zoveel wat zich daarin afspeelt

de gedachten zweren als kankergezwellen
op z'n kop hij krabt er aan tot vermenigvuldigen
zijn handen tasten doelbewust dat lichaam af
ontdaan van alles wat daarom ging
het verdwijnt niet maar dringt wel aan op vertrek 
de tijd staat daar niet stil bij wijze van spreken
het klopt niet dat teveel tijd daarin steken
moedeloos maakt bij iedere verstreken seconde
ook zonde is om nog langer bij stil te staan.

De amazone droomt zich een manage

de vrije geest heeft 
een loopje genomen
dient in baksteen gegoten 
vastgelegde zekerheden 
van woorden die hout snijden
er valt geloof ik niets meer
te verliezen aan dit kruis
waar nagelvast handen
gebonden worden 
toch blijft de heilige overtuiging
over eind dat ongenaakbaar steen
het woord is dat beleden moet worden
opdat de maagd gehoord 
niet ten prooi valt aan lust
van liefde die door de frisse wind
bedreven wordt.

woensdag 12 oktober 2016

Nu het geluid uitsterft

We zijn gestopt met luisteren
horen alleen nog bij elkaar
zijn vergeten hoe gezang klonk
fluit een vogel ook alleen
zijn laatste lied op een taperecorder
we drukken ons zelf uit 
verliezen het kleine uit 
het oog
en alles dooft 
omdat wij ons best doen
te groeien tegen alle uitdrukking
van leven in uitroeien 
wat onze natuur is
de grote Grizimek
 een sprookjes boek
van wat ooit dit alles
op de aarde leek. 

maandag 10 oktober 2016

Kater

Vervoegender wijs dreef een levenloos lijk in het lopende diep
wat dronk dronken verdronken was
de studiegenoot genoot er niet van
hoe verdroten dit verdroot
genoot de genieten geen groot genot

vrijdag 7 oktober 2016

Mordicus

Het liep wat uit de hand
ze hield het in haar armen
het bloeide op in haar gedachten
groeide zelfs meer dan was 
verwacht de bevalling was
hard kwaadaardig zij was
goedaardig en pijnlijk heen
gegaan vol verwachting
van de zaailing neergemaaid
bij mij was het goedaardig
ook ik hield het in m'n armen
al vond men aborteren hier
van pas bleef ik kwaadaardig 
maar ondeelbaar achter
met gemeengoed dat men
dood liet vriezen uit angst
dat ik ook die weg zou gaan. 

donderdag 6 oktober 2016

Beleeftijd

Van neushoorns kan je een punt maken
bij bootvluchtelingen vaart alleen de smokkelaar wel
godsvruchtige vreemdelingen zaaien haat om in te geloven
de politiestaat waar u dat wil paraat
van kleur veschieten is mensonterend zwak
bij zwart rijden wordt je altijd gepakt
netjes is de witteboorden crimineel weer wel
een samenleving van welgestelden is een schoolvoorbeeld
studenten schijnen vooral tegendelen te bewijzen
verenigingsleven gewoon een terroristische daad
er heerst een klimaatverandering vandaag
dat heeft niets met de temperatuur te maken
zolang mensen zich als beesten gedragen
blijven dieren geslachtofferd voor het leven
van vrede verstoten veestapel van onmenselijke aard.

zaterdag 1 oktober 2016

Pesten

Zwarte pieten is in
hoort bij kleurverschieten
komt zelden uit de verf
maar is wisbaar wit
van gezicht
de moor weet niets meer
van de last en ongemak
met kinderen in de zak
en pepernoten gehakt
dat van die lastpakken
werd gemaakt
de moor is nog steeds
zwarter dan de nacht
een schrikbeeld voor
de witte geest van menig kind
dat leed onder de gesel
van de roe en jutten zak
waar al dat lekker vlees
van jeugdige ondeugd
werd gevreesd als lot
onder het genot
van chocola
wat bruiner toch
warmer naar binnen
gegoten ging dan
stouter feit te boek
het daglicht schuwde
van de zwarte piet.