dat ook alweer wat meerkoet doet
wanneer waterjuffer azuur ziet
niemand weet dit dan de avondzon
die bloedrode sporen met zijn nagels
krabt door spiegelglad oppervlak
waar ik plat op lag te dobberen
toen de nacht doorbrak en ik verdween
achter een wateraardbei die paars bleek
nu toch een briesje opstak als wiegenlied
morgen komt lichtecht blauw de hemel
op ons af om op te vallen in de plas.
--
hakuna matata,
ries.
