Auteur

Schrijvers die in de stront uit de kluiten zijn gewassen
geven vaak prachtige bloemlezingen bij monde van de lezers af
Al hebben ze de rust in hun reet nodig om tot ontlasten enig proza te geraken
zoeken ze het vertier van de grote stad
om buiten de kraaien te horen zingen
terwijl binnen pauw bewierookt woordkeuze maakt
van al die ongezouten zinnen op papier
Het bevreemdt ten dele dat ze een kerker verdienen voor schoonschryvery
niet zozeer vanwege het on gesloten karakter in het keurslijf van het boek
als wel het bevrijdend woord van de gevangene in zijn eigen cel 
terwijl de wereld zoveel vrijheidsgraden van vrede kent
strijden zij zichzelf ten onder in het voor hun bevrijdend tijdverdrijf
de weelde van stilte wordt pijnlijk ervaren
de dwangbuis van  keurslijfjes die maagdelijk stijfjes nog
op een rijtje gezet staan te letteren
wie of er het eerste wordt getoond
op het scharlaken in rood geschreven woord
bang voor de gevangenen die juist hielden van het onvertogen woord.

Het wijkgebouwtje

Wie daar aan komt is alles kwijt

ontsnappen is geen optie meer

dat snap een ieder die de weg

bestaanszeker kwijt is geraakt

of getroffen onderweg van thuis

want de vluchteling die de wijk

neemt komt in een buurt terug

waar niemand thuis geeft voor

wat het is een onwelkom woord

er niet bij horen zoals het hoort.

Tumultueuze

De wereld vergaat, rond achten, niet zo goed.
Alles draait om de vierkante meter.
Nauwelijks vindbaar op mn wereldbol.
Ik staar, met ogen open blind naar de dooien, onmeetbaar klein promillage leed:
Ik word er nauwelijks dronken van.
Al dat bloed vergieten op wereld schaal, een luttel drupje dat de oceanen geen moment van kleur verschieten laten.
Maar het grote uitsterven
wat geen nieuwswaarde kent,
ja daarin baar ik mn zorgen.
Al helpt het niets dat ik daar om geef.
Zelfs mijn boterhamzakjes, die ik uitspaar, 
of de schrale kost die ik verdien, met wat de pot schaft,
helpt me niets . Langzaamaan
zijn wij nog de enigen die dat aangaat.
Uiteraard behoor ik daar dan niet bij.

Bloedgeil

better to blow up than to fade away

sprak de tomeloze knaap voor lul gezet

achter z'n spelcomputertje en bedacht

the endgame moet mediageil memoriam
immers een man met een rugzakje
is ook weleens de weg kwijt of
van het padje af

van mijn leven zijn als eendagsvlieg

in de pers om dan op zwart te gaan

de knaap dacht nog o mijn god jesuschrist
vandaag ben ik zo mediageil  met m'n bomvestje
aan Allah is groot m'n lul staat stijf en
ik barst zo dadelijk uit elkaar

een zondag

De ringbandhommels in de doornloze stokrozen
rietlandzangers bewieroken het drasland
met gehoorschelpen op klinkt kukeldom de sprinkhaan
En maar sjagrijnig worden bij vroege vogels
dat alles op uitsterven staat
in droogvallende regenwouden
terwijl hier de natuur haar gang gaat
in woekerloof een groene plaag vorm aanneemt

het regent niet van de verwachtingen 

maar in een weersomstuit pomp ik

neerslag uit de kwakende sloot
voor gemoedsrust oorwormen
vrijgelaten uit de bloempot
de houtwallen onder m'n ogen
worden er met lachrimpels olijk van.

Als maffe schapen

Grazen zij de mediahypes af

Geen strobreed wordt er in de weg gelegd

om onnavolgbaar gebaande paden te betreden

niets komt de mens nog uit de handen

dan een bandeloos grote stroom

van ongelukkig heden 

een spelletje oproepbaar 

slachtoffertje spelen

een oproep aan zovelen

waar blindelings en goed

gelovig gehoor aan wordt 

gegeven en neergemaaid

beriep de goegraasgemeente

zich op het bevooroordelingsrecht

al was het de herder niet die ze leidde

Kleine cegrijnen

Check out this creation I made with #PicsArt!
Create your own for free http://go.picsart.com/f1Fc/W69OHedZev

Eendracht

Een vriendelijke man springt uit het raam

met de baby bij de hand was het harder

aangekomen dan verwacht met nog iets

handzaams dat hij voor het vertrek had

achtergelaten

Ergens heeft het ongenoegen een stem

gekregen al is het zelf ook de weg kwijt

weet het bij neerkomen op de juiste plek

te raken daar iemand er gevoelig voor is

ook zijn moeder is zich dood geschrokken

hoe het vleesgeworden woord zover

reiken kan dat iemand het nog hoort

nu vaders en moeders verscheurt raken

wordt de achterhaalde tijd niet meer

 begrepen vervliegt zo snel en wordt
vergeten met steeds meer de tijd doden
raakt men ook steeds meer van slag 

sta eens stil en luister daarbij eens 

naar dat geluid dat langzaam wegebt

van een huilend kind dat wordt gegrepen

door de tijd die zich aan ons opdringt

De korste weg naar boven is soms naar beneden
springen even zo wie het hardst gehoord wil worden
soms zwijgen moet en wie het snelst wil opschieten
beter stil kan blijven staan en om te blijven leven
je er goed aan doet niet alles te willen weten
wat met vergeten toch er niets meer toedoet

Het sloterplas was

En dan zie je het gebeuren hoe
zwartwit het collectief geheugen
werkt aan oproepen uit een grijs
verleden door de dranghekken
en buisframe draaihekken waar
tegen betaling van wellicht een kwartje
op z'n kant een kaartje van de rol
gescheurd kon krijgen 

soms onbetrapt watertrappelend
gratis de plas kon betreden al was t
voor wat smitschips met toen nog
een zakje zout apart wat het allemaal
wat sterker maakte naast zoet water

een Italiaan die opschepte 

over hoorntjes ijs

zal nu verpakt een Turk zijn

maar de verkoeling is hetzelfde

even als de nadorst die je kreeg

of naast je blote benen ook blauw alg zwom
ben je vergeten soms verzoop er wel eens wat
dan werd er aan de bel getrokken
een vlag gehezen of koud watervrees
beleden om het even of je voorbij de lijnen kwam
of zelfs de noordzijde bereikte
het vogeleiland altijd een brug te ver
werd uitgewoond gewoon betreden
wie moet had zwom wie laf was
peddelde
zo is het altijd gebleven
in de herinnering van nieuwwest
al is het eerder oud in de tijd gebleven 

Bijltjesdag

Vandaag is weer iemand met stomheid geslagen

 zijn mond viel open van verbazing wat verboden was

nu wappert bloedrood verwond met kleine hemellichamen 

nog de vlag die in de plooien de tekenen al verbergt

van de lijkwade die het morgen is voor de monddoden

Een kikkerbeet

sneerde waterhoen toe hoe heet 

dat ook alweer wat meerkoet doet

wanneer waterjuffer azuur ziet

niemand weet dit dan de avondzon

die bloedrode sporen met zijn nagels

krabt door spiegelglad oppervlak

waar ik plat op lag te dobberen 

toen de nacht doorbrak en ik verdween

achter een wateraardbei die paars bleek

nu toch een briesje opstak als wiegenlied

morgen komt lichtecht blauw de hemel

op ons af om op te vallen in de plas.

--
hakuna matata,

ries.

Zondagmorgen

De vrouw, jonger dan verwacht,
lijkbleek stond schreeuwend
op straat te declareren.
Bloedend, zo het leek, ze ligt binnen te creperen. Hij heeft haar vermoord. En scheurde eerder naar het scheen met Belgische kentekenplaten weg. De moeder in barensnood van de dood achterlatend. De buurman deed verhaal, al had hij niets gade geslagen.
Zo gaat dat in Zaltbommel, op de dag des Heere, of ter voorbereiding hierop.

Verder vertelt de schrijfster doodgemoedelijk over barbedos, ergens op een oceaan. Daar verdronken was haar man en vervolgens tot romankarakter, een vermoordde onschuld. Zij speelde daar gewoon in haar gedachte mee. Nu, jaren later, is zij opgediept uit haar tuintje. Haar vriendje, nog iemand van de verwerkingsgroep, kon er niet bij dat de geliefde schijfster over kwalijke dingen en bikini,s, zomaar uit zijn lijdzaam leven verdween. Hij miste haar nu al jaren, leed zelfs aan een hartvergroting door haar toedoen. Ze was er even tussen uitgeknepen, was het verhaal, dat zij niet kon verzinnen, al zou het zomaar kunnen. Een oproep aan de dode verraadde haar aanwezig zijn in het hiernamaals. Met hondje en al ontstegen, terwijl haar vriendje thans - zo verliefd -  al jaren op zoek was (na de slachtpartij) op de romanfiguur die de vermoorde onschuld speelde.
Zoveel werelds leed samengevat op een pagina. Terwijl ik slechts dacht aan de vagina  waar uit dit schepsel ter aarde werd gebracht.

Van kleurverschieten

Z'n archief niets meer dan een zak
verbleekt opschrift dr op en dr in
witte doosjes hard plastic
met een zwarte dop gevuld
met strak opgerolde negatieven
er zijn ook afdrukken van
maar hier ontbreken al die indrukken
dus negatiever zwartwit kan haast niet
de vervlogen tijden bevroren
op een dun laagje gelatine
het zilverwerk vatte alles
samen zover 50 mm dat toeliet
afdrukken van de uit trager tijd
opgenomen

ongeacht het zwijgend uit het verleden toch getracht wat kleur
aan te brengen  in de herinnering
maar wat bleek was alles zo verbleekt
geel dat er huid meer verraadde
hoe de kleurlingen ooit toe te kennen schaamrood viel

Gevalletje apart

De extremistendeskundige kan het zich niet voorstellen

de terrorist gewoon een verdwaalde eenzame man

de geloofsgenoten genieten daar ook niet meer van

de toerist baart zorgen over al dan niet uitstellen

de twijfel slaat harder toe naarmate het leger wordt

al is het leven nog zo bar blijkt het nog niet zo rot

komt er plotsklaps een uit heldere hemel god vertellen

hoe het mensdom steeds dommer worden kan 

--
hakuna matata,

ries.

het was een mooie dag

maar het koelde ook snel af
het lieveheersbeestje van vanmorgen

steekt nog steeds schril af

vredig tot grimmig werd de nacht

iets ontbrak of ontstak in woede
verbleekte vuurwerk tot massagraf

de feestvreugde een dodenmars 

 

Ik stam nog

Uit de tijd van de Sleghte en Selexis
Iets van boeken pret dat samengevoegd
Een boekverbranding werd
Verslonden tot op het skelet
Opgenomen in de herinnering
Iets van weetjewel voor het vergeten is
Stamt nu de tegenwoordige geest
Uit het schrijvend verleden dat gisteren heet.
Een koffiebar met zoete koekjes op een hoog tussen de weeën geur van verderfelijk papier dat zoveel handtastelijk is begeert
Maar in de kelder geurde al de verse waar van de pers nog mals en maagdelijk vertier dat zelfs voor een habbekrats de kassameisjes van plezier liet stralen hoe vingervlugge prijzenschat werd aangeslagen hier.

Ze schieten er niets mee op

De weg kwijt 

De tijd doden

De rest is

Leedvermaak

In de nieuwe 

Media

Van kant

Ze liggen voor het oprapen, de lijken uit de kast,

alles wordt van stal gehaald om te etaleren

hoe schandalig dit weer was.

Het moet liggen aan de truckers,

want die vuile rukkers rijden 

iedereen plat

Of het ligt in de vrachtwagens die nemen

toch al hand over hand het over van de weggebruiker

Misschien zijn het wel mensen met de Franse slag

die met gemak het alledaagse leven leven

Of is het toch een kwestie van geloof

de eeuwen hebben bewezen hoe god

mag weten wie hier achter zat

Het zijn, kansrijk, op de eerste plaats

mannen die een mensheid haten

Maar meer waarschijnlijk nog een mens

dat de behandeling heeft gemist 

om gewoon te zijn met wie hij was

als het misschien geen vrouw is

geweest die haar kansen miste

Dus hoedt u in vervolg voor de mening

dat het aan de mensheid ligt waarvoor

een moord gepleegd iemand weer gelijk

gekregen heeft dat het daaraan gelegen 

heeft als uiteengereten lijk op straat 

wat anders zo gauw weer is vergeten.

Weer en wind

Een windje dat de kop op stak
gewoon zo'n briesje dat dat wel vermag
met een dropske hier of daar
hield het alles bij elkaar
het zonnetje niet tegen
die zo't scheen
alles daar benee bescheen
dat zonder slag of stoot
de regenschaduw overal
liet stralen in de zonneschijn

Verderfelijk

Zouden ze anders smaken

wanneer de tijd heeft stilgestaan

bij de gedachte alleen al

kijkt ze als een verzuurde pruim

De tijd heeft stilgestaan

op haar gelaat dat tijdloos

alles uitdrukt wat bestaat

toch redelijkshalve voor haar

rimpelloos verglijdt die boot

door haar spiegelbeeld 

een boegbeeld van de gelatenheid

klieft door deze slaaptijd

waar dromen voor zijn

is net zo klaar als de meander

in de rivier het stroomt

soms rakelings zonder 

te raken de verder gelegen 

oevers aan dwaalt af 

hangt af stroomt af 

stroomafwaarts weer

rakelings naar gene zijde

ze ontwaakt in schokbeweginkjes

van eenparige paringsdrift 

wanneer het schuitje bakzeil 

haalt en zij haar dromen uit

het stroomlint waar zij doorging

gek van liefde voor de rivier

die haar beminde in het kribvak

ter beminde nooit dezelfde 

die haar beroert onzedelijk 

betast en weer laat gaan

ze is zoet bij het zure af

haar huid kleeft aan 

haar dijen spreiden 

haar borsten verweren

op de maat die smaakt

naar haar likkebaardend

kabbelt het water aan haar

voetstoots aangenomen 

geloof in dit vergankelijk 

zijn.

Een wereldbank

Alles komt bij hem binnen, niet over de vloer maar via z'n hersenschors, samengevat

in z'n smartphone, welk hem in een handomdraai gevatter maakt

Hij hoedt zich ervoor te mekkeren, zittend op de huid van een dood schaap, maar meningen zat.

Het meeste wordt gestaafd aan wat hij ervaart als lichtend voorbeeld van de tijdgeest.

Spelend op de glazen ruit waarachter alles schuil gaat dat hem nog bindt 

aan het menselijk ras. Niet dat hij niet inziet hoe flinterdun dat leven is; de naakte waarheid

van vrouwelijk schoon, de nobele stem bij ontstemde gitaar, een briljant politicus met blinde staar, de gesneuvelden door een handgranaat, een bomvest pal voor z'n gelaat. Ach alles

is zo tastbaar gemaakt nu hij hier als bankier de wereld aan hem voorbij laat gaan. Tot plots

uitgeput, van al dat struinen, hij de energie nog mist de bron te zoeken die hem wist.

Want zoveel sporen door het nietsdoen heeft hij gemaakt dat er op wereldschaal zelfs

een indruk wordt gemaakt, terwijl hij ach hij, met alles in de wolken achterblijft, 

al is de zevende hemel daar nog niet, het komt er wel dichtbij.

--
hakuna matata,

ries.

Duizendblad

Nu die gedundrukt voor me ligt

blijkt het in het echt gebonden

soepele kaft en soepele blaadjes

daar ergens tussen in zit ik

besloten vast te lezen kinderversjes

vertaalt en wel voor de oude zak

om te weten hoe een eeuw geleden

ook vreugde biedt ontrukt

uit het onderdrukt geweten

dat de tijd een bindmiddel is

wat vaker te boek staat 

na dat het is uitgegeven.

(Bij mij op de maan)

--
hakuna matata,

ries.

Gentrificatie

je ziet ze al verschijnen

de baardjes ringelorend

vanaf de oren bloter
schouderpartijen en

opvallend kapsel

vol kapsones

al heet dat

anders eerder

het alternatief

dat de kieren vult

en gaten in de gaten

krijgt voor samenzijn

Studentikoos niet voor

de voddenjood maar

Miep kon er nog net

mee door als ome jo

maar veranderde in joop

en keesjan met jankees

dubbelop van 2 hoogvoor

hun hyperverhykel maar

konden parkeren voor de deur

het scheurmonster van karel

bekte niet lekker naast dat wijf

van 7 tot 7 weg en verder stijf

van arrogantie het bankwezen

nadat waarin zij werkt

noem het maar kapitaal geblunder

hoe verloederen ook heten mag

er kleeft kapsones aan alles

wat daarmee samenhangt

Nutteloze noodzaak

De zin van het leven 

staat op Facebook

hij worstelt geregeld 

met karakters 

pleegt daarop zelfs 

weleens moord

om die honderdveertig teken

voor zichzelf te laten spreken

het geluk wordt altijd weergegeven 

kijk mij zo is het leven vol van

alles dat ik kan beleven het straalt

hij laat geen kwade indruk achter

tot een traag en sober bestaan

waar geen traan nog vloeit

tussen de smileys en een zoen

op beide wangen is hij vannacht

virtueel weer heengegaan 

waar spoken en geesten 

heersen in het werkelijk leven

niemand ziet zijn groot verdriet

even het contact verliezen 

alleen in slaap gesukkeld

de tijd voor eeuwig uit het oog

verliest en zelfs gewist het 

lieve 

leven

 liet

--
hakuna matata,

ries.

Samenhorren

Solidairiteiten zijn van alle tijden

een rariteit voor gelijkgestemden

saamhorig beamen zij elkaars gelijk

dat iedereen daaraan voldoet

die ook niet solirariteit betracht

hoe schoner dan de gedoogden

die dulden de uren met elkaar

zonder daar gelijker op te zijn

zijn zij de veelstemmigheid 

van instemmen hoeveel anders

iedereen kan zijn met uit het oog

verliezen hoe eigenzinnig taal

toont wie daarin thuis hoort

of anders spreekt in tegendeel.

--
hakuna matata,

ries.

Ochtendgloren

Een ton vol traanvocht

oogst van dagen regen

zich aaneengesloten

regenschermen 

weer en wind werden

 talige wezens stemhebbend

kiesrecht van de gemeenste 

deler brak door de takken

van gehemelte met tongval

slissend lallend dropen dagen

van de daken die nu overgoten

zonlicht uitbrakende glas

 gewelven gebakken zand

van het zuiverste soort

dat nauwelijks vloeit

vertellen hier verlicht

de schaarste aan water

een atmosferisch geheeld

lichaam gebroken in kleuren

verder loopt alles gewoon 

goed af want met onweer

voorspelt niemand wind

wat damp op het wad 

glibberglad nat welt de wereld

wat na sleuven snot zwart

en met gemak te vertalen

naar een zelfsdodingsproces

voor overlevenden op de kwelder

hier gekweld daargezegevierd

verbrand met zonnesteken 

wat modder zelf goudglanzend 

maakt met pieren die gepoerd

veel leven maken van kabaal

in de ruimte die scharniert

rond omkomen of opkomen

en minder meer maakt 

wat meer minder maakt

 

--
hakuna matata,

ries.

Houtpantser

Een zwarte bladzijde voor de slavernij
gedenken is zo zelfs zwartwit
een negatief ten grave gedragen
door opstandige vrijheidsstrijders
hun gelijk is ten gehore gekomen
voor hen die stilte wenste te horen
gelukkig is de jeugd weerbarstiger
fietst door weer en wind luchtig gekleed
nog onbevangen voor weersinvloeden
een korte broek en opgestroopte mouwen
is kleurbekennen min of meer
wat bleker van zachter tint
gebruind of lichtelijk verbrand
een tere huid nog smetteloos.