Wassend water

Soms droomt zij haar gedachten dat zij nooit zichzelf kan zijn

wassend in een kribvak zwelt haar lichaam aan

kromt ze klonkend in de woeste stromen

zichzelf weer klaar 

een wedergeboorte 

in een zacht rond kiezelbed

ze heeft de koelte van gebergten in haar onderstroom 

wekt daarin iedere verwachting van wie haar omgeeft

ze is het levend water een oceaan van dat zilt
het woeste baren het bruisend smachtend
laat haar verzwolgen daarin bestaan.