op de rotsen
op steen
trotserend het allergrootste
gevaar onbevreesd maar
ook nog eens onbevangen
werp ik mij onverschrokken
over het gebergte heen
laat geen illusie aan de ander
slechts mij alleen valt dit
ten deel klauterend langs
stijle afgronden ravijnen
zo u wilt laten mij koud
gelijk de eeuwige sneeuw
onder mijn voeten smelt
met ijzingwekkende luchten
bulderend langszij
bekruipen imposante
wolken tot mijn kruin
alleen ik op het werelddak
aanroep de hemel hierop aarde toe wees ik
blijf in mezelf alleen
--
R
ik ben niet zo van papier!