Brandpunt van middelmatige groothoek

Dit glas is overal geheven

tot diep donkerrood is erin weergegeven

de nagels van de tijd erop uitgevreten

van vlees geworden lijven tot ontblootte

kindertanden vastgelegd onbewogen

door handen die ontspanden wat moest 

ingevroren weergegeven in vergetelheden

dit glas is overal geheven

waar getoost werd op de dood

gretig weerbericht van kogelregen

tot ontroerde ogen 

een overlevende

of wat lijken 

moest daarop

dit glas werd overal geheven

van brandhaard tot brandpunt

er middenin vanaf de zijlijn

in de zoeker die het leven zocht

waar het niet thuis hoorde 

maar ten ruste werd gelegd 

dit glas is overal geheven

in glans en vol vuur

van bestaansrecht

dat gevecht dat uitgestreden

in beelden nu terzijde is

geschoven als te zwart-wit 

De vanzelf sprekende man

kijk daar is hij dan

de man die vanzelf

spreken kan

hij heeft zelfs een spreekbuis

waarmee ook hij horen kan

hij hoort dus duidelijk vooral

wat van 

wat hem zo vanzelf

sprekend 

lijken kan

hij is de man

die er toe doet

die er bij hoort

die erbij hoort

die nooit onderdoet

altijd zo vanzelfsprekend 

is al luistert het nauw

te horen wat hij zegt kan

want zeggen en schrijven 

hij maakt daar een potje van

Een luchtaanval

Vanuit de hoogte ontstaat leegte

het dieptepunt is veelal top

hoogtepunten vage tekenen

verval zelden meer dan opstaan

neerdalen slechts schijnheilig

indalen de eisprong rond zaad

dierlijk genoegen intellectueel 

klaarkomen in de toiletpot

uitwerpselen op papier gesteld

weemoed van halfslachtigen

overmoed wie lijdt daaraan

moedwillig is toch iedereen

luchtaanval een windbuiil

gevallen van gesneuveld zijn

ademnood voor hoopgevenden

wanhoop een ieders deelgenoot

aanzet tot verzet in kiem smoren

gelijk het hebben is tot ranken

van een waterloot spiegelend

in de goot van stoffelijk overschot

resten van gelijk uiteen gereten 

voedingsbodem in besmette bron 

riool om nooit meer uit te komen

van de schoonste dromen ooit.

--

R

Onder onsje

De samenhorigen zijn

onder ons

ons zijn wij

die de verdeelsleutel 

hebben gebroken

ons zijn wij

die hen verloochen

ons is

dé verdeelsleutel 

voor wie niet

bij ons horen

Wij zijn immers

altijd

een standpunt samen

Wij zijn nimmer

een ander

die we niet tot ons rekenen

wij zijn

bloedverwanten

wij zijn huidskleur-

bekenden van elkaar

zijn wij?

wij zijn!

niet zij 

wijzelf zijn

onszelf

wij zijn is

ik onder anderen

wij zijn

ergens nog steeds

bij elkaar

 in de vreemde

in de verte

ergens mens

al lijken wij

steeds minder

op elkaar

aangewezen ons

samen

in een staat

wij zijn niet zo

van ons meer

maar samen

minder van mekaar 

--

R

Neergestreken

De wind is in wezen neergestreken

lag languit rustend op het gras

uitgeraasd stormachtig ligt

het daar stil te staren 

naar de wolklichamen

die deel uit maken 

van zijn bestaan

om overdreven 

razend voort

gedreven 

neerslag

huilende

bomen

rook

en

alles 

wat samenhang 

heeft met bewegen 

heen en weer te laten

gaan tot stilaan de luwte

de overhand heeft gekregen

een adempauze in dit leven

dat alles te verslaan is 

van ramp tot spoed

in leestekens 

Dag over hoop

Hoe haalde het het

in het hoofd

het draaide

het draaide

erom

tolde gewoon

viel om

het lag daar

aan 

versuft

verdoofd 

het klopte wel

het klopte niet

het stond erop

het stond erbij

het stond gewoon

heel even maar

met slag en stoot

daar lag het dan

daar lag het aan

de opstoot was

vanzelf gegaan

het sloeg gewoon

het sloeg gewoon

nergens op

het klopte door

dat klopte wel

vandaar het hoofd

vandaar vandaan

vandaag de dag

sinds gisteren

giste het hou

het is gegaan

het ging het gaat

het slaat dat staat

zonder dat 

en zonder meer dat

het hoofd er stil bij

staan 

--

Er is man dood gegaan

Niet zomaar man, nee multiman.

Een liedjesman die alles kan

dat is de man die hier is heengegaan.

De wijlen man waar toonaarden

op de maat van hem bij hoorde.

Luister maar prins de heer is lijk

prinsheerlijk is een eindigheid.

--

R

Syndrone

De lucht in met beide benen op de grond

hoofd in de wolken met een blinddoek voor

altijd het stuur in handen stuurloos stilstaan

geef de toekomst de ruimte een blinde vlek

de blik op oneindig ingeblikte vluchtwegen in

de vrijheid in een achtbaan op ramkoers

de vogelvluchten worden hierbij vogelvrij

wie heeft nog syntuigen of daar nog zin in

dat de hemel daarboven bedreigend gebied
voor een ieder die inziet dat met het einde

inzicht de hemelvaart een enkeltje syndrone
voor de bevlogenen en wie daarin gelooft

Een liefde

Onomwonden

doet de klimop

d'r uiterste best

zich te hechten

aan de boom

die voor haar
is
bestemd

Grenslastpost

Temidden van de rollen prikkeldraad

staan gehuld in zwijgen de drenkelingen te kijk

met zo nu meer dan dan een vlaag verstandsverbijstering 

die woester dan de storm opsteekt in golven wildgebaren

dan weer verstomd en afgedropen terug gekropen

in hun linnen onderkomen daar het hen aan moed ontbrak

retour te nemen naar het graf van afgehakte familieleden

ze weten zich een met kinderen nog pasgeboren 

in dit naakt bestaansrecht van ontheemden

het legioen verzetshelden met niet meer dan hun hachje

dat meelijwekkend door supporters van de vrijheid 

wordt bezien met lede ogen onder het geschal 

van loftrompetten Vanaf de tribunes van triomf 

 hoe mededogen zich afwenden
van dit vreselijk voortvluchtig vergezicht.

Koude kleren

Er komen steeds meer mensen op straat te staan.

Al koopt iedereen zich suf en blut, blijven de etalages leeg.

Leegstand is dan ook schering en inslag van winkelruiten,

waar steeds vaker toch spiegelbeelden lopen.

Niemand heeft nog oog voor de vergeefse moeite,

te komen om te kopen is gewoon weg; uit de mode.

Wat rest is tijdverdrijf van de doellozen, naast de daklozen

een hopeloze stroom stadsplattegrondlopers.

In afgemeten pas komen de recreatieve winkelaars 

aangelopen, lavend of laveloos aan koopjes.

Er zijn hier en daar nog restjes waarom gestreden

wordt, door vrouwelijk schoon dat graag ten toon

maar uit de toon valt voor stringetje rosé;

dat het angstzweet van falen uit de bilspleet 

kan wissen wanneer het weer eens misloopt.

Met er naast gegrepen ook nog de miskoop 

op de koop toeneemt waar iets uit de opruiming

betreft. Zaken die eerder nog zo waarde- en

gloedvol aangeprezen werden voor een euroteken

dat over de neus heen getrokken zo overdreven leek.

Nu staan het winkelbedienden publiek
naast het winkelend personeel
de lege schappen te bewonderen,

waar eerder nog de tering voor naar de nering

gezet werd,  louter uit op het begeren.

Zo zie ik me graag

De man alleen 

op de rotsen

op steen

trotserend het allergrootste

gevaar onbevreesd maar

ook nog eens onbevangen

werp ik mij onverschrokken

over het gebergte heen

laat geen illusie aan de ander

slechts mij alleen valt dit

ten deel klauterend langs

stijle afgronden ravijnen

zo u wilt laten mij koud

gelijk de eeuwige sneeuw

onder mijn voeten smelt

met ijzingwekkende luchten

bulderend langszij

bekruipen imposante 

wolken tot mijn kruin

alleen ik op het werelddak

aanroep de hemel hier

op aarde toe wees ik 

blijf in mezelf alleen

--

R

ik ben niet  zo van papier!

de zestiger jaren

het is goed om er door te komen

eerder geboren en minder rijp dan rot

de volgende levensfase ingeschoten

laten de sixties je gewoon weer los

maar wee de nooddruftiger geboren

rond de zestiger jaren en bestoven 

met het poedergele stuifmeel 

van de lettergeesten die hen beheersten 

bezaten en bezeten werden ze ervan

diep bedroeft door zoveel lijden

is hun het leven te moede 

en wensen zich ervan te bevrijden

al waren ze nog zo op hun hoede

gleed het leven van hen af

als oude kleren in het graf

tot kort van stof bedolven

ze in woorden zijn verzwolgen

hoe droef toch  

Schimmig aandeel

Het zit in vervolgens

of volgers volgen misschien

zijn het de gevolgen 

waar de volgorde in heerst

er heerst een schijn 

die lijkt zich te verwezenlijken

veelal mistbanken 

die het zicht ontnemen 

vervolgens veel ontnemen

wat weer belemmerend werk

in nadelen van aandelen

die de bezittende klasse siert

in pracht en praal 

met volgauto's 

de maatschappij 

naar het kerkhof leidt

stinkend rijk is nu eenmaal

een feit iets van ontbindend

vlees dat op de botten kleeft

het rot in het vervolgen 

door de volgzame journalist

verslagen in een tijdschrift 

dat hiervan het vervolgverhaal

schrijft 

een sprookjesachtige waarheid

met geen hand voor ogen

voor de grijze schmmigheid

--

R

ik ben niet  zo van papier!

Het gemakkelijk maken

Welkom zijn is
een eindig begrip
waar na verloop
van tijd geen beroep
meer op gedaan
kan worden

wanneer iemand
er al is
geldt slechts
nog het er zijn

gearriveerd op de plaats
maakt dan nog vanzelfsprekend
gelijk aan iedereen te zijn
diegene die er wezen mag
al mag dat niet altijd

Onder peil

Hoge luchten
op het hoge land
waar menigeen
naar toe wil vluchten
van heinde verder
dan wat mensen
kunnen verdragen
komen ze vragen 
om een schuil

desnoods

om uit te huilen
voor ze opgejaagd 

weer
verder dwalen langs
ontheemde gronden
waarop ze niet meer thuishoren

te luister nauwgezet naar 
het geluid van meeuwen
wier kusten in wiekslag
onder handbereik
blijft zonder
verblijfsvergunning

waar mensen staan
te schreeuwen
om wat nestgelegenheid
dat elders zo verwoest
op woestenij in razernij

zo erbarmelijk is verstoord
een onderkomen om verstoken
van mededogen slechts gedoogd
willen komen voor op adem of voor op tegenspoed tegemoet

 
willen komen in de ruimte die niemand scheidt in deze getijden

het zou over kwelders moeten gaan

zoals eerder werd verhaalt

het geheugen van een zandplaat

en dan verdrinken in vergetelheid

een slenk die uitmondt 

in een oceaan waar iedere herinnering

in vervaagd tot oplosbaar probleem

al was t verdund in deze eeuwigheid

waar de waadvogels geen zorgen baren

hoe wild en bijster ook het tij

dat nooit te keren valt

Een kwartje op z'n kant

Een kwakkie op de bank
van de voorganger
die van de bips
ook van leer
dus onverwijld
opgedweild
want het stel
van net heeft smet
vrees dat scheelt
op zo'n kinkkie feest
waar iedereen tekeer
ging als een beest
het meest bevreesd
toch later leest
hoe onthullend
alles is geweest
zo 's morgens
met de kids
aan tafel
terwijl paps en mams
het verwekken daarvan
daags daarvoor
nog even niet
zagen zitten
met het kruis
geslagen
op het oog
van morgen
kuis maar ook
verschoond
van krampjes
op gezette tijden

Going off, off, offshore ofcourse

Buitengaats gaan

vindt plaats op groter schaal

gaat met veel water gepaard 

wanneer het de spuigaten uitloopt

verliest een ieder het zicht 

op de omvang van de werkelijkheid

 Seaway Heavy Lifting

naar hoger sferen 

in de ruimte van het zilte

kabbelen aan een bestaan

op de Bahama's 

hoewel uitlekken onthullend lijkt
zinkt menig romp door lekken
van een nieuwe stroom gelijk
water maar dan van slijk
der aarde op zeeën
voor landrotten
die oprotten
uit onvermogen
om beter te ogen
voor de schijn
van 'zekerzijn'

Er pakken zich dichter wolken samen boven de stad

In 1 ruk;
De bui barst los er vallen dooien

het ene loodje naar het andere lootje

wordt getrokken op een doorwaadbare 

plaats van onheil die in een regel 

samengevat het zwarte gat van onvermogen

heet waaraan geleden wordt in de geest

van de letteren

onverhoopt reikt menig schrijvende hand 

neigend naar de andere kant naar de uitgestoken

hand van de drenkeling die het vermag 

om in elkaar gezakt op het reddingsvest 

te moede nog met aangeleerde schoolslag 

te overleven in dit stinkend moeras

waar gas ontstijgt van weer een heldere geest

die zo talentvol daar al in rond zweefde

de laatste was de eerste niet die redeloze
rederijker die door eigen uitgeschreven hand
doelloos op het water waar hij dreef
achterlatend een stroom verdrotenen
dat hopeloos die oevers doorsnijden
van dit leeglopend letterland

regel voor regel betreden

bezweken en bezeten door de poëzie 

het zijn de dromers die de duigen zien

in het vat vol levensvuur een uurtje 

voor het doven uit opgejaagd 

in gloeiresten naar boven sterren

gelijk een stofregen van zwarte vegen

op de huid van die hen uitlazen daar.

Hard slag

Hart van slag

het geheugen 

van m'n hart

wordt gewist 

dat klopt

de klap

de schok

Brandplekken

op m'n huid

de kamer

is te klein
de bloedsomloop
te kort

voor zoveel 

mensen 

om me heen

is m'n hart 

niet meer

bestemd 

het is niet

ingericht 

Er is een dichter heengegaan

een . zetten is een ander verhaal

regeleindjes aan elkaar knopen

was een kunst van de woorden

schat van ; vervolgens door

te gaan een rust in lassen

die eindeloos duurt 

om nooit meer over te gaan

waarover het nog moet gaan

hoe zo het zijn

er niet meer uit

te komen en er

dan maar uit

te stappen

hoe
haalt
hij
het

in z'n hoofd 

Wat doet een man in een laag drukgebied

Hij leest zichzelf
voor niet om het gehoor
maar omdat omdat omdat
hij leest las en was
niet meer
de man is dood
er is  een mooi mens
vertrokken
hij is
niet meer

nee, er is geen dichter 

heengegaan

hij is alleen 

niet meer

teruggekomen.

(WB)

Onvergankelijk bestaan

Onhoudbaar naakt spreidt de komkommer 

haar blote bloembodem achter glas

 naar de paaldansende hommel 

die driftig van verzamelwoede aan bestuiven denkt 

het lustig leven doet zich knarsetandend voor

 tegoed aan meesmuilend 

gevogelte dat hier wreed verstoord 

een einde der tijden schiep 

dat al het gonzen een seconde 

liet verstommen zo aangegrepen

was dit schalkse ding 

toonbeeld van de wrede 

liefde diekroost tot troost 

tendeel valt nu 

juist de ontluikende bloesem 

ons aandeed

dit schouwspel te bewonderen 

van drenkelingen in de tijd

van dit overvloedig werelddeel 

waar nog zoveel wreeds

staat te gebeuren 

met al die kinderen op de stoep.

--

R

ik ben niet  zo van papier!

De teeveel verhaalt leugens

De schoonheid van de taal vertaalt

 in dode musjes gevangen 

door katten met gebroken rugjes 

op de marmer gepolijste treden 

van de optredende grappenmaker

die kunststukkuskes schrijft 

nieuwsbladen van de moderne tijd

zelfs de vogelspin scheert zich 

de poten genomen onder het genot

van de Gillette dichtgeknoopte borst

die braaf wijdbeens verhaalt

hoe het leven nog te lijden valt

voor een ieder die tekeer wil gaan

of beter nog bijeen wil rapen

hetgeen al is verdeeld.

)JF(  

--

R

ik ben niet  zo van papier!

Stil leven

Van bloedeloze dagen

waarop je verwacht

dat het daar om draait 

keert zich tegen je

begrijpt inmiddels 

hoe sprekend ook

vanzelf leven

geruisarm groeit

om je schouder 

geslagen steun

zoekt en opwindt

tot het je omringt

doelloos je bezingt 

groen uitgeslagen 

in volle bloei

alweer versterft

eer je weet

 waaraan

jij begint 

vogelvrij 

vervlogen

in de wind.

Landbouwer

Een lang gerekte vraag stroomt traag 

over de onontgonnen gedachten

het regende geen woord die dag 

dat de zin ontbrak tot ploegen

hij liet het licht slechts schijnen

op gister op de opgeworpen voren 

eindeloos repeterende regels

naar behoren rechtlijnig en venijnig 

haaks op de soepele watergangen

waarin alles stroomde dat trager 

leven heet gevoegd in oevers 

van de weeë grond waarop hij stond

een vlucht naar voren werd gekozen

op de wieken wijken naar de oorden

waar de kiem lag van de taal

die uitdrukte wat hij graag hoorde

hoe de lucht te klaren voor morgen.

--