Eilandje omzoomt met godverlaten stranden

Zachte sporen in een verder steeds verder verblekend vergezicht
zijn gezicht een bijna doorschijnend gelaten vol weeë trekjes
rosé getint maar verder weer verder vriendelijk achter glazen
weke ogen weke mond wijkende haargrens van vloed naar eb
een foto van een verdronken hoofd in de zee van letteren
een van de grote der aarde van de vijftigers uitgeteld
de laatste onsterfelijke van dit ozo poëtisch geslacht

....
(RC)

Een najaar

De boom wordt afgepeuzeld  tot een kadaver

Verschoten van kleur is daar de meidoorn 

die z'n herinnering verhaalt aan voorjaar

Spaanse aak fel begeert in zn bekoren
neemt hier afscheid 

een dolend pad kromt naar het einder

zingevend blijkt alledag een vriend 

gelijk een nabeeld
wordt het hiermee treffend weergegeven

 het beklijft nog even

 voor het zich schikt aan het oppervlak
dat wegijlt van het leven 

Doodgewoon

Jaap is dood

hij is gewoon

eventjes eerder

weggegaan

Jaap wist al

dat hij heen 

zou gaan

niet waar 

hij zou gaan

want hij geloofde

daar geen regel van

wougaan al was hij

dat zo nu en dan

vergeten maar toch

nu is hij dood

zeker weten

gewoon als stoppen

met roken maar 

met er nooit meer

op terugkomen

anders dan in rook

z'n laatste adem

door een pijp

gefilterd en wel

met wat rest

de as daar 

draait het om

verstrooid als hij

was zelfs met wat

hij nog wist 

en eerder aangaf

ik vergeet zelfs het vergeten

waarvoor ik dit beleef

Jaap is dood 

voor eeuwig

met lege handen

is hij heen gegaan

daags na is hij verschenen

in de besloten kring verdwenen

worden wij ook nog ingelicht

zelfs hij was dat niet vergeten

vermeldt maar dat ere wie ere

toekomt hier is bedreven 

--

Uitgeleefde tijd

Ik dacht ouder, maar dat is een feit

de oude tijd; een grijs verleden

ouder worden; is gewoon de tijd

alles slijt, wordt sleets, verveelt

vandaar dat oud zijn dus ten spijt

met dank ik had het moeten weten

de laatste woorden sterven weg

dagen zat was ooit een weelde

tot hij het zat werd om aan te horen

hoe het leven hem bij de hand nam

van zijn zijde weken alleen de uren

die vervlogen zonder weet te hebben

dat voorbijgaan overgankelijk is

wordt hij vanzelf

een lijdend voorwerp

maar sterker dan ooit

verwoordde hij zichzelf

telkens weer wordt

iemand schilderij

ook hij staat straks

strak in het pak

wat uitgeleefd

in olieverf doordrenkt

uit te harden tot de termijn

waarover de terpentijn

doet om de indruk te fixeren

van de Wallen onder z'n ogen

tot het trillend lid daarboven

en geen geluid de hapering

laat horen die z'n stem in tweeën brak

de man die het geweten had

die wist niet meer

Het is ontdaan

Dit landschap in een lege boekenkast

vult de ruimte met wat het innam

de tochten vatten nu tezamen 

de watergangen stelselmatig

van onontneembaar wad tot vestingstadje 

het paardje in dr eentje neemt de benen wijds gebaar

het luchten ietwat overdreven adembenemend 

heet natuurverschijnsel zolang het nuttig blijkt voor het gewas

van noodzaak spreekt het dijklichaam

zwaar rustend op een ouder last

van water dat zo rap nog aan de lippen stond

de mare een kanaalpand 

of die kreek verworden

 tot landelijk element

herinnert aan ouder tijden 

dat getij bewegen dood normaal 

ook ontij was

Fraai verwoord

We zijn uitgelaten

ieder nu z'n eigen lot

de stemming zit er goed in

naar de eindbestemming

alle hoop is hier gevestigd

we stijgen op hoger sferen

zo te samen hier verbonden

gorden we de gordel om

dat zijn zekerheden voor even

tot het toppunt is bereikt

dan gaan we los een feestje

drankjes en hapjes worden

al geserveerd alom einder

overal horizonnen naar het schijnt

stralend weer brengt ons

in gedachten ieder voor zich

maar voorzichtigheid is ook

geboden al weet niemand zich

daaraan gebonden zo hoog

bevlogen als wij zijn

bijna onbereikbaar

bijna voelen wij ons

onschendbaar een

geheel met slechts een doel

een eindbestemming

die iedereen voor ogen staat

daar zitten wij praten wat
gaan prat op wat wij bepraten

eensgezind zonder dat wij

meer zijn dan een incident

van entiteiten van een moment

bij sommigen was wellicht

een illusie vervlogen anderen

beginnen er gewoon niet aan

zijn voor de lust of voor de rust

aan de reis begonnen of

ontsnappen even uit de werkelijkheid

of stappen straks vanzelf even

met elkaar spreken af

hoe fraai en zonder franje

in een gevaarte samen gebracht

zitten we te wachten op het doel

dat wordt getroffen sterker nog

geraakt zijn wij gewenst geraakt

aangedaan en aangeslagen

spat in een klap een droom
van het zilvervisje uiteen

die wij koesteren in scherven

van geluk er wordt om ons

gevochten wij zijn in de vreemde

zonnebloemen bloemenweide

in zoveel stukjes uiteen vereend 

geveegd gesprokkeld en verdeeld

stuk voor stuk en beetje voor beetje

zijn wij nu ook herinneringen

van een niet nagekomen afspraak

er mist nog iemand maar verder

is iedereen er wel geweest wij

zijn tot een lijst verdicht

en voorgedragen zitten wij

weer bijeen beetje bij beetje

worden wij alweer vergeten

al zijn er gelukkig ook nog

nabestaanden die ons weten

in een toedracht op papier

die geschokt wordt voorgedragen

bij naam genoemd stukje

bij beetje zijn wij hebben wij

een eeuwigheid geleden

met de achterblijvers

die zijn gebleven

in woorden samengevat

een fraai geheel

wij zijn uitgelaten

ik ben bang dat ik

nu ook nog maar ten dele

ben en wij te samen  ook

niet meer zo van elkaar

ontvreemd verleden

De datingzitter

O woordenschat

 o woordenschattenbout

ik sleutel heel wat af

hoe of het past 

of ongepast

toch met haar

kruiswoordraadsel

gaat kletsnat 

of spreekt zij

speekseltaal glad

in die zin van haar

in haar cryptogram

waarachter schuil

zoveel naakte waarheid

staat daar nu de ware zin

waaruit puzzelstukjes ik

gebroken of geraffineerd

al die lettergreepjes van het vak

volleerd hier voor alle leeftijden

presenteert voor de hoofdprijs

voor rebusman die van klussen

aan de hokjesgeest 

waarin de geest der letteren

goedschiks nog iets past wat ik

laat lezen hoe zij smacht 

ik uitgelezen weet 

ze is alleen

ze is alleen maar

ze is alleen maar voor

of juister nog het tegendeel?

De man verzinkt in diep gepeins

Hij maakte van confetti z'n eigen

sexbom die ontplofte in een verhaal

dat hij om haar verzon 

ontkleedde feiten bloot tentoon

zoals het huid en haar betaamde

in het openbaar opgebaarde 

alles werd iedereen en niemand was

hiermee tevree van zoveel ontluisterde 

feiten waarmee hij zichzelf genas 

en las en was weer een geheel 

in zes ledematen delen van het geheel

zoveel schaamteloos bloot is nooit vertoond

niet uit een stuk maar doodgewoon

een fragmentatiebom kwetsbaar kwetsend 

kletsend 

over iedereen gewoon omdat hij daarmee

alleen 

heel doodgewoon 

zonder neuken het kind verwekt 

dat snakt naar liefde in een context 

de schalkse profeet die het klaarspeelt

hoe ik nu weet hoe hij het deed

en zij ach zij
zij staat erbij
afgedrukt en wel
een lekker stuk dat wel
je zou wel willen weten
hoe zij voelt wanneer zij
uit papier bevrijdt
geen foto blijkt maar meer

(KOK)

Zoveel meer

Even was ik zoveel meer

De reddende engel papier

De woorden dropen van mij

af ik was 

van ritueel nu serimonieel 

een parallelle werkelijkheid 

tot tranen toe bewogen 

vervloeide alle zin in mij

o onleesbaar teken ik
doordrenkte drenkeling
nu enkeling of woordenschat
ik vraag mij af
van iedere letter

die ik in mij had
troostend

tot meedogenloos en troosteloos 

vodje op een warme steen

gladgestreken stralend
in de zon te drogen

geplooid gekreukt geheugen 

dat hier nu wordt gelezen

door de wanhoop en de dood

slechts denkend aan zelfmoord

maar geprezen nu deze regels

zien als schelle koord waaraan

geen strop maar klepel hangt

die eindeloos weet heeft 

van de hand die uitgeschreven

uit dit stuk papier de reddende 

engel was van de enkeling

ik was niet meer

Het rouwdier

Haar paps legde alles vast
als door het oog van de orkaan
gegrepen verliet hij het leven
het ging hem aan het hart
dochterlief verdroot het zeer
hoe toch haar hartendief
er tussen uitgeknepen
haar verried verruilde
voor het eeuwig leven
ze nam de vlucht met vlerken
die in plaats van ruige sex
of nog meer reizen om te verwerken
tot zich nam
de havik op de wieken
hoe tammer het beest
de wilder de geest
kwam zij nader tot hem
dier natuur haar zo lief
terug gaf wat was verdreven
een nieuwe wildernis
kroon op haar schepping
de papieren tijger
een roofvogeltje aan banden
staat alleraardigst beschreven
versnipper het eens dan komt het
tot leven.

Het wassende water

De verwarming knalt als een jager
ik lig op de loer voor dit schiettuig
maar kom er later op terug

omdat het zingen in de buizen
niet te vergelijken valt met buizerds
die onder het genot van de thermiek
het beter zien dan ik hier in de warme
golfstroom van gebakken lucht
dat uit de radiatoren vlied

terwijl de botjes kraken in de klauwen
van het muizennisje met verdriet
dat het leven liet in ruil als prooidier
voor het roofdier dat achter glas hier
van geniet bij kunstlicht

het water raast onverschrokken voort
de regen droop van iedere boom
en lichter dan lucht vervluchtigde ook
in mistiger taal op mijn gehoor
de weemoed van de roofvogel
afstervend naar omhoog

Drugsdode

De baronnen vieren feest
laten alle poppen dansen
weer een dode in de stad

wat had Mokum toch verwacht
met dag en nacht te feesten

komen ook de beesten van stal
stelen de show en stelen het leven
de jong gedienden dienen zich aan

ze willen doorgedraaid gewoon weer
verder aan doop onttrokken
gezegend er mee ten onder gaan

dansen op het graf van lijken
schijnt zoveel licht niet te breken.

De kamerleden

En daar staan ze dan
ladderzat op aantreden
de dames eerder dan de heren

komen ze de spuigaten al uit
of was de ridderzaal slechts
een toneel voor't kruisen
van de degens

bijeengedreven leden
van de staten generaal
pardon vereent

door voorzitters en tegenvallers
opgezadeld met vertegenwoordigen
van geest en andersoortig vlees

ze zullen moeten meebewegen
desnoods anderstalig of met
andere woorden wat niet buigt
dat breekt gewoon weer in tweeën

Ze las

Op het juiste moment geschoten

legde zij haar betraand gelaat

voor eeuwig vast, zeg bevroren

immers de traan bestierf het 

onverdroten om daar zo hard

zowaar parel gelijkend glazig

door poëtisch geweld te voorschijn

getoverd daar woorden van smart

vertederend zacht haar te beroeren

dat diep verdriet dat onomvloerst 

genot van zielenroerselen laat haar

zo smadelijk onbeschaamd de vrije

loop gesmeerd de melancholie 

van de toonhoogte verschoond 

weer verder gedicht en wel te dromen

Van eerder

Terwijl ik uitkeek 

om niet teveel op hem te lijken 

voelde ik mezelf bezwijken 

onder het alledaags geweld 

der dingen waarmee zo gerieflijk onderscheid van jaren

 vanzelfsprekend leek 

het verzet van generaties 

week onder de indruk 

dat ik zag verschijnen

waar hij eerder liep

ik nu aan voorbij ga

hij mij riep je komt

me nader zo bekend 

voor meer dan onze schaduw

waar ik kopschuw nog naar opkeek

hoe handen konden raken 

met loslaten verloor ik 

mijn evenbeeld uit het oog

we trotseerde jaren samen

ik hier met de hereniging aan jou

hoe zou jij het maken 

wanneer wij

samen konden waken 

over wat ons bindt

Het nood ledigen

Dit moment van zuchten steunen piepen
kraken kreunen en lijdzaam dragen
onderwijl elkaar bevragen over tandenknagen
altijd weerom en terugkomend praten
van de klachten die de tijd verbijten
waar menigeen verveeld van feiten
zich verdragen tot het leven omwille
van leiden zichtbaar valt te vermaken
tot een stil moment van zonnestralen
dit ongemerkt vervagen dat verstrijkt
loom en langzaam verstervend traag

Moeders liefste

Bosssig nog op elkaar schaduw
gelijkend gaan zij aan zij zij
bijeengedreven stamboek
keurslijfjes soms al een maatje
groter echter de tijd is nog niet
rijp aan hun besteed

meer dan afgericht
op wie ze onderling moeten zijn
spelen ze geen doktertje meer
dokteren wel steeds meer

haar op haar zwaait zwierig
achterover achter elkaar
spannen de spijkerbroeken
op het zadel volmaakt de ronding
van het vrolijk lachen hoor wie hoort

wij komen rap of zijn al bijna klaar
op wereldschaal breken wij open
ontpoppen ons en zijn alras geknipt
gekapt geschoren op de juiste maat.