Wechelaer

Het land dat onder de Ploeg nog rustig lag

met huizen ook de zekerheid genoot van eeuwen

onbewogen blijven staan vergroeid in jaarringen 

kern na dorpskern uitgedost rood steen

de kleuren van het jaargetij in okergeel tot

zwarter klei dat de winters warmer maakt

bonkig gehoekt en later weer kapot gevroren

rulle aarde dat groen gekleed kiemkrachteriger dan ooit

een lentebeeld versiert 

onaangedaan het hoge land dat roerloos 

tuurt van horizon naar dijklichaam 

schokt schoudert thans op bewogen grond

ziet hoe de Groninger kroon haar scheppershand verliest

in bouwvalliger staat verloren gaat 

met wat de bodem haar nalaat 

de zekerheid van standvastigheid

dat nu te fel bewogen teloor gaat

in een magere tijd dat het gewin 

slechts tekenen van verval aanbiedt

dient van rijkswege ook de andere kroon

haar zeggenschap dat nu de slopershamer hanteert

onteert het land dat op palet van olieverf

nog nimmer van de gasbranders rept

die leeggezogen Groningen verliet  

Het mag geen naam hebben

Hij verandert van formaat
omdat het hem zoveel beter staat
niet dat zijn postuur daar onder
gebukt gaat maar slechts
het negatief dat ook beter past
rechthoekig blijft het sowieso
het zit hem in de zijden
wat wijzigt is het vierkant
dat is waar de dichtkunst
wringt en hij ach hij
schrijft zichzelf een weg.

Achter de glazen

De dichter verzint vrijwel niets

in zn troebele poel 

van zelfgenoegzaamzijn

staart hij rotsvast in zn spiegelbeeld

snavelt er scherpgebekt de goudvis

voor de vuistregel weg die hem 

welgezind mans genoeg lijkt 

om wereldkundig gelijk de profeet

blijk geeft van zijn zieners blik

hoe scherpgericht hij richter noch reiger

slechts pennenlikker blijkt op het tablet

daar niets dan digitaal maar onverlet

zijn vluchtig leven prijkt 

R

Mannendag

Vandaag is een heuse kereldag
de man is overal waar je hem verwacht
van klasnikov tot voor de klas

of linkser nog een politiek dier
het hoofd ophol gesneld en wel

de krant staat bol van deze sekse
die het weer maakt waar eerder nog

de vrouw voor stond op 100 meter
staat de vent weer een stuk beter
voor het vaderschap tot leiderschap
van alles met geld of gewoon domweg
voor de grap

Op dit gegeven

moment hapert de vraag
stokt hij in de luchtpijp
verslikt de tong zich

nog even in ademnood
blijft het hart steken
leeft een kramp zich uit
in paarsgewijs beven
komt iemand in je leven
die er niet meer uit wil
ben je er samen niet meer
uitgekomen waarom toch
in elkaar gedoken zitten
en toch nooit meer
bij elkaar kunnen raken
al was het maar voor even
dat huid en haar zijn
met z'n tweeën even.

A

Omdat het feitelijk
spreekt ze heel
zinnelijk gelijk
plooit haar
lippen heel
gewoon en loopt
door in haar kledij
zij aan zij slaakt zij

een zucht van verlichting
het licht doofde daar zo
van bloot gegeven dat
een naakte waarheid
blijkt het willen behagen
zingeven is een lustdier.

Uit het leven gegrepen
is ontluisteren op gevoel.

Gewis

Even dacht ik dat hij het uit het oog verloren was.
Maar gelukkig kwam uit het wit van z'n linker ooghoek
de pupil weer te voorschijn. Daardoor leek hij voor even
de draad van het verhaal weer op te pakken. Terwijl hij
me net beweerde hoe zeer het hem speet dat zoveel
vergeten het leven onmogelijk maakt. Het leed geen
twijfel dat zijn verleden steeds meer uit het oog verloren werd.
Uitkijken met waar je loopt, het zijn de benen die
niet vergeten zijn te bewegen, al is van de voet af
bezien zijn aanzienlijk verschijnen wankel evenwicht
dat de laatste dagen nog moet nemen al voor hij
z'n verjaardag nadert met rasse schreden, een
bijna onneembare veste voor een levenseinde.

In t echt

was t nooit
dus van breken
ook geen sprake

toch kom ik
ze nog weleens
samen tegen

in de media
waar overdreven
zoveel over op
gegeven is

Ze hangen bijna te koop

Zo diep en uitgesneden is dat beeld
gelijk rijp fruit en pruimen tegelijk
ze zwieren in een zwoele bries
luchtigjes bungelen voor m'n neus
de geurige gekleurde werkelijkheid

ze loopt er mee te koop als ware
het de vruchten die op de markt
het meeste opbrengen met te kijk
een ieder en nog zoveel meer
weet hier gaat de lust gepaard
met zomerse luidruchtigheid
van drang en durf te oogsten
al hetgeen van de geboden waar

Afslankelijkheid

Mager, haar gebit past nauwelijks in haar mond

haar lippen spande witter dun gevangen in tere plooien rond haar glimlachend woord

haar losgezongen verse taal spreekt iedereen wel aan 

met zoveel intimiteit raakt onbevangen nog de toeschouwer geïntimideerd 

timide zit zij in zichzelf bloot gelegd 

voor mij ten voeten uit hier op papier

een naakte werkelijkheid van wat zo minzaam leek maar zachter is wanneer

door haar wordt uitgesproken. 

De blinde geleide

er is zoveel dat niet gezien wordt

zoveel ongezien voorbij gaat 

veel dat uit het zicht verdwenen is

er is een blinde vlek ontstaan

veel ellende schuil in duister

gaat slechtziend daarin te keer 

zelfs overdag wordt niets meer

waargenomen van wat verborgen 

is dan het wegkijken in verveling

van de eenling in veelvoud valt 

dan ook niets te vrezen dat 

het grootste leed genezen kan 

--
hakuna matata,

ries.

Postume knapenschenner

het is de grijns die eeuwheidswaarde heeft

laken en pak dat zij daar deelden met plezier

god die meekeek moet genoten hebben

hoe herenleed bedreven werd met consumeren

van het tjonge jongen maagdelijk vlees

het is of was de lust die duivels vers

tot hen kwam in zaad geschoten daar

ontknaapt de onschuld zich verliet

tot groot bisschoppelijk stuk verdriet

dat straf in leer gestreng de roede roerde

niet beroerd was om godszaad te zaaien

het is de wrede akker van omploegde grond

waarop in de kern toch zo gezond het kind

ontkiemde tot vruchtgebruik uit naam des heere

die leedvermaak liet smaken in gestrengheid

van de leer waar nu z'n kloten het is kut

aan de grote klokk gehang hemzelf van kerkvorst

tot schandknaap maakten hoeveel hij ook

zich in zijn gerieflijk graf daar nog voor omdraait

ach de heren hebben zich misdragen al waren zij

misdienaren die van de reet een lustgrot maakten

waar uitgesproken zij zo fel op tegen waren

om in de leer van paringsdrift zichzelf niet meer

blind van woede in de ogen kunnen staren

--
hakuna matata,

ries.

Twee strepen voor

Er staan 2 strepen in de rij
De een vervaagt er bij
De ander trekt nog even door
Dan gaan zij even voor de zon
Vervluchtend op in de blauwe lucht
2 strepen waren daar
Even samen tot reisbesluit
Maar nu is de bestemming
Weg een blauwe waan waar
Iedereen ver vandaan is gegaan

Verstervend vers

in eens valt de stilte uit de lucht 

een rookspoor verraad de hemel

waar anders blauw ligt nu in t wit

de verraderlijkste werkelijkheid

van de migrantenstroom gelijk

de overhitte aardkorst daarop

de gletsjers smeltend in de zon

ontdooit alles tot watersnood

waar de lippen nog prevelen 

kale rotsen sinderend eroderen

wuift de badgast in de zeespiegel 

vanaf de zwoele schans glijdt

in duikvlucht de stormvogel 

naar beneden op de branding

z'n roep verstomt oorverdovend.

--
hakuna matata,

ries.