het nieuwe jaar,
of was het eerder oud zeer
ik heb geen idee, al jaren niet
waar dat wisselen
gelijk een melkgebit nu toch in zit
telkens staar ik met een mondvol
tanden rookpluimen van die oude lucht
geel gelijk oud riet bezing ik dampend
hoe ik steeds meer verkort tot I vervluchtig
in voortvluchtig voortrazend tijdsgewricht
als ware ik met iBook in de slechtste look
in louterend digitaal gebit gebeten op
een IPhone bericht terwijl I al decennia
m'n iPad kwijt ben en mezelf nog liever
iBan van het Internet waar in verstrikt
iK mezelf verdrink of beter nog verslik