Het verhangen van een kostbaar olijke noot
in de teneur van tegenslagen bij de volheid
van het overbekende werk van kunstuitingen
kortgesloten weelde met het schromelijke
dat blinkend noch blikkend op het verleden
helder trots toch bungelt aan één koordje
opgeheven rijk van kleuren door het slijk
te weerloos voorwaar van een verbonden
en zeer verbrande gelaatstrek in polderland
verweesd door tijd en geest de moederziel
uit handen gegeven maar zo welluidend
geschreven zonder één woord zo vuil daarin
want alles van waarde wordt weer water
want alles van waarde wordt weer water
