De gebutste maar niet uitgebluste
ombudsman stelt ons gerust
hij heeft zijn oergevoel hervonden en
zo ook z'n handen vuil gemaakt
aan de eens zo schoone gemeenschapsgronden
van deze groteske gemene deler
hij is de tel op z'n vermogen zoekgeraakt
op de geestgronden van een vaal oud massief
daarop een tiet stiet hij de loftrompet
over zijn aards bestaan in parallellen en parabelen
vloeiend uit zijn onvolprezen pen
waarmee hij zoveel kapitale blunders beschreef
die nu ook op zijn lijf geschreven staan
hij grijpt gretig terug op zijn verleden
in natuurlijk verband van leven voor de dood
terwijl zijn getuigenis daaraan met zoveel woorden
als jongetje nog in alle onschuld is beleden
zo ziet de katholieke socialist zijn wereld
versmelten in moord en massamoord
door geblunder van de artsenij en razernij
van grote mensen die bij zijn wereldbeeld horen
tot stom vee dat geofferd wordt uit puur vervelen.
(MvD ..z'n toverberg is steigerend
boven hem uitgestegen
waarin hij goed geborgen
tot de grond gelijk gemaakt)
