niet het lange zo verzwegen
ontvallen levensteken
niet het eeuwig weten of
het ontbinden in vergeven geen
doodsbericht komt nader uit
mijn droom in groen geblader als
was ook ik geroerd bij vlagen
het dun en teder weer verdragen
ontloken licht na winterdagen
waar langs heen ik ging
verstomd maar zonder verder klagen
toch voorbij al die dagen opgesomd
in murenlang in klinkers ingeslagen
namen die aan mij voorbij nabestaand
stonden als waren zij zo nabij
