Het felst verraad zit voor het spiegelbeeld te grimassen naar het zelfbeeld.
Daar staat de kleinste mens verschrompeld in zichzelf gekeerd uit zicht.
Het leven is het tegenwicht een lelijk weentje huilend heel alleen.
Terwijl het gevulde lichaam daarin tegen in blauw en kogelrond
verlegen glimlachend van kleur verschiet dat op de huid zich uitleeft.
Waardoor een kapitaal geblunder in de pijn uitgeleefd het lijf versierd
komt een ware aard zachtmoedig tot uitdrukking in één oogopslag.
maar een enkel verjongd steeds meer er goed uit
wil zien in stralend uiterlijk vertoon geholpen bij
het opgepoetst maar opgelapte boxer tegen lage dunk
dat kleingeestig de moderne mens uitbeeld.
