Het is niet te spreken over meeuwen
die eenzaam van zee af zweven
naar de doorploegde aarde
Om te stellen dat dit alleen
het vergeten is te leven
Het is weten dat de stilte
waarmee door bewegen
veel wordt weergeven
dat weemoed heet uitgedost
trager op de schop genomen
de afgeschoten zomer
die op z'n dooie akkertje
kuiert op de afgeslagen
weg in winterse taferelen