Uit het gebuurte waar ze woonden is hun naam
las hoe handen taal omvormden tot een lichaam
rakend aan het diepst en liefst nog in het innig
beleven van haar schoonste zijde zacht en zinnig
sprak het mij toe met ogen van abelen
zag ik in hun leestekenen het velen
jaargetijden als speelgoed van weefsel
teer maar teder ragfijn snedig vertelsel
mager bloot tot hemelhoog anders doen
dan neerknielend in rijmend gebeente
uitgesneden vrouwlustige gemeente
eerbiedig als een vogel zo te dorsten
voeden uit foutloos gespelde borsten
sneden zij uit zoet water steengroen
~~~~het berijpt geurend wierlang behang
wuivend in golven van de staande tijd
afgelegd met rust de kus op de wang
in het neervlijen na gestreden strijd~~~~
(Waarin den Coninck Aerts werd vanuit Floorizoone is Top ook raadselen)
