hij die uit zijn geheugen de gaten
van zijn persoonlijk ervaring dicht
om vervolgens ongerijmd
tandenknarsend de lezer
de radertjes uit zijn prilste
jeugd voorschotelt
een opening tot verklaren
hoe een en ander gezicht
in twee levens beziet
de een nog authentiek
maagdelijk berijpt zonder
verschiet de ander uit
het perspectief waar hij
uit het nu zichzelf
van buitenaf autobiograveerd
tot onvermijdelijk levenslot
aan de stam waarvan hij denkt
zichzelf te kennen alsof hij
iemand anders ziet waarmee
grensoverschrijdend verkeer
hij het heden met het verleden
verweeft tot een tapijt voor voetvegen
van hoe hij zich te buiten ging
in de spanning op de drempel
wat nu binnenshuis danwel
buiten afspeelt zonder door
de spiegelruit te kijken
wat nu echt geëtaleerd
ligt in de reclame
over zijn leven.
(vrij naar Stephen Spencer)