Naast me lopen tegels zetten en op-passen
langs de dichtgesnoeide hagen haken en ogen
daardoor heen tot littekens opengereten plekken
waar allicht nog een blik waardiger achter schuilt
twijfelwaardig in de tijd staan stillen tot taal verstomd
dan de woorden wikken in het twijggewas waar
ondoordringbaarheid in uitgelegd wordt op stenen
uitgeteld raken omdat het opvallen er niet toedoet
