Ik groei uit mezelf door
raas uit en kom tot bedaren
in mijn kroon met fijn vertakt
daarin zijn genesteld voor't
leven verder ingericht
stam ik uit mijn grondvesten
aarde is mij een houvast
gedragen onttrekt ik mij daar
aan het water omhoog
stroom ik onhoorbaar loom
ik ben mijn schepping
mijn toeverlaat standvast
gehuisvest hout dat oogt
daar takken in verloren
gaan mij de bladeren ook
teloor zo stram de winter
weer mijn huid doorsnijdt
zo warm weer trek ik me
op in zomers weer de jaren
door vergroeid in ringen
van vergetelheid staan
zingen in de wind
