dinsdag 1 november 2011

Het was mistig

De bank zuchtte niet van verlichting
maar zat onrustig hard een vlaag
van bewustwording spraak me aan
stomverbaasd over zoveel was ik
te midden daarvan een luisterend oor
het vroeg of laat was gaande ter plaatse
juist op tijd of feitelijk wat later schoot
een gedachte me aan met hoe het
mij vergaat het ging zo als dat gaat
moeizaam is een eenzaam bestaan
een niet te verspelen zelfverdediging
het klaarde toen de mist optrok
maar helderder werd het er niet