iemand heeft daar wat ontstolen
wat van mij was
ik sprak die nacht
gebarentaal
mijn woorden waren mij ontvreemd
ik had daar geen woorden meer voor
mijn interieur is daarbij verwoest
droomde dat zo leeggehaald
ik wel weer de ruimte had
die ik ooit had ingenomen
maar daar verslikte ik me in
een bittere pil
ze hebben alles meegenomen
zelfs waar ik anders
met lege handen bijstond
stond ik nu wat onthand bij
weg te dromen
in een ondenkbare ruimte
ik had daarin een vers gesloten
wanden uit muren lucht opgetrokken
ademden daardoor alles heen
maar leeggehaald is daar nu niets
niets van over dan een vervlogen
opgedroogde woordenstroom:
(geannoteerd tijdens de inbraak
was één couplet me bijgebleven
waar ik voorstond)
De maan verlicht
een landschap
dat uit louter
wolken bestaat
ik loop daardoor
in regenboog blauw
gebogen banen voort
zie ademloos eender
nacht verschuiven
naar een verre horizon
ik verdwaal in licht
en droom mij dit
landschap voor eeuwig
dat opgelost zal zijn
in mijn wereld vol van
overdrijvend verlangen
en ik droom mij
een landschap
waar ik traag
in verander
ik droom mij
dat ik op ga
in de maan
-
R
