kronkelend door het vlakke land
klautert de weg tegen de terp op
komt spitsvondig de kerk tegemoet
waar tergoedertrouw het woord
gesproken werd in maagdelijk groen
daar ingeklemd tussen pastinaak
heb zwaluwen knarstandend
in de wielkasten verdwenen
met schaapachtig gemak
dreef het slachtvee af
in de eendenkroosplas
ben met verpletterende
indruk van egels daargelaten
het verlangen door me heen
zelfs wanneer de zon ontbreekt
zo over Stitswerd wijder gegaan
