vrijdag 8 april 2011

Kortzicht

Toen uitzicht nog één
randverschijnsel bleek
voor de minstdeelden
deden de welgestelden
het veel beter in hun
benepen hofsteden

Nu hangen de welbesteden
rond aan de randen
van het stedelijk gerief
te bungelen aan de koordjes
van hun beslissingsbevoegdheid
in droomkastelen en
nachtmerrie paleizen
van welvoegelijkheid
hun tijd uit te bijten
in vervelen en velen
van kapitale uitzichtloosheid
over de landelijkheid
van het ontmaagde land