Het is stil op straat
mensen lopen nietszeggend
mij voorbij en bomen
met elkaar staan stomvervelend
in lange rijen bij
de geldautomaat waar
alles omdraait zich tegen ons keert
staat nooit stil
er scheurt iets los
maar onvoorstelbaar hard
de tijd dringt alles spreekwoordelijk
aan elkaar op al
leek het allang voorbij
dat scheelt er staat
een spiegelbeeldig mens naast mij
dat dan wel weer aansprekend
op mij lijkt en zwijgt ik ben alleen
aanwezig voor de aanspraak
die iemand op mij maakt
terwijl ik daar juist van uitga.
-
R
Zolang je stil staat voor de winkelruit
raak je transparant met wat er door je heengaat
achterlangs en nooit op uitgekeken
tenzij je de ogen ervoor sluit.
