van de bomen hun hoogste lied.
Daaraan verheven heft de vogel
in alle toonaarden zijn stem.
Het roept vragen op, zo te denken
dat bomen zijn; wortelschietend
in mijn gedachtegangen.
Het ging mis, met bespiegelen
van een tijdas langs de vijver
toen
alles overdreef.
Daar blaakt het gezond verstand,
dat in opstand komt
tegen oeverloos gekabbel
aan de waterkant
van mijn bestaan.
R
