hoe grijs verlegen het leven van buiten af
nooit perfect van binnen uit kan zijn en blijft
genoegzaam hurken bij een afgebroken tak
waarop leven voort woekert van't gezwam
waar het door omkwam toen 't afbrak
onder de heersende druk ontluikend de knoppen
aan deze wilgenteen die voorjaar verraden
dat alles al ver verdord voor de lengende dag
katjes behoren immers gewoonte getrouw gelijk de knoppen
lenig te bungelen in weer en wind en nimmer te zwichten
laat staan gebukt ten gronde te gaan met inzicht
--
R
