zaterdag 23 oktober 2010

Jij bent in de wolken en ik ben in de wei

Het Nederlands staalblauw landschap
strekt zich hier van kant noch wal
over het wijwater heen gesproken uit

terwijl de maan scheep ging door de tuigen

't is de nacht vooraf dat ik dit neer schreef

ik kan de tijd niet heugen waar het mis ging
maar't kabbelde zilvergrijs voort over golven

een lente beeld van het ontwakend oog

er lag een kruistocht van dwarsverbanden
aan ten grondslag van afwateringensloten
die de openheid in de greep hielden van nut
een noodzaak zonder vaarwegen bestemt

uit de slapers ontstonden koeien op de kruin
een bijgestelde vorm van  overleven thans

zo hoornsdol ontnomen grazen voor de lol
maakt gelukkig veel waar van dit zuivel land

met enige glimpen oplichtende nevel
die aanstonds vervloog bij 't krieken

met op z'n bekomst een wijnrood kleed
aan oostzijde verschenen vormen van leven

was jij nog in de wolken en ik daar in de heer