vergankelijk vleselijk 't beeld
van de eeuwig ongenezelijke
de ongerijmde apotheker
op gehoest bloed en bodem
is er leven na't slachthuis
wie wil nadien nog leven
wie wil schrijven
wie wil lezen
wie wil dit mensenleven
later weten
kun je de reet van god nog slijten
in romanstijl of valt
er een musical
uit te werken
waar in anus mundi
bezongen uit 't ongerijmde
poëzie als bakermat
het kadaver
oorverdovend razend
vanuit het barak verlicht
de menselijke lampenkap
zijn as tot stof verdicht
om over te schrijven
wie dit alles weet
die is geweten
die wordt bezeten
