Tot inkeer verzinken
je dunne huid tot licht
weerbaar metalen glans
~inkeren
durven verweren
in geschonken tijd
nagelvast het grip
je eigen weg
~verliezen~
als steun en toeverlaat
gestelde zekering
die de boom vasthield ziet
dat wie groen wil leven
moet ook het blad
~~verliezen~
Loof dat eerst valt om uit de grond van weten
't voorjaar naar de knoppen te laten gaan
uit de kaalheid van het winterse bestaan
~~~verliezen~
met niets vasthouden van't volle zomersrijk
dat niet eerst tot voedingsbodem verteert
bij 't fijne wortelstelsel weer in bodemleven
vergaan tot leven van zwijgende sapstromen
~~~~gewin~
