ontneemt ons zekerheden
zelfdunk die ons vermag
vergeten te vertwijfelen hoe
ons ondergelopen verleden
tot wederopbouw leidt en hoe
bevrijd door geuzenmoed
ons lot in watersnode groeide
de vÿand kielhalend goed
straal verzopen water noopte
in een front een linie vormde
een blanke waterlelie bloeide
zo ontzet door dijk de vriend hervond
die met huid en haar ons weer verslond
waar wij dan waterglazen later zo gezond
weer opstonden herrezen op de grond
die ons ooit bond tot zeelui in de haven
tot veilig thuis vermakend waakzaam laven
------
Wij zijn gescherpt tot waterwakend slapen ontwaken waar de nood het hoogst ons stemde in een zee van tijd en ruimte zon voor de doden tot herschapen uit hetzelfde water herboren wij op een waterbed ten ruste ons weer plooide in een staat waar in levend water thuis ons doorstroomt gemoed getijden later overwon
--
