Geen sprake van een naakte hemel waaronder zichtbaar stond beschreven
hoe hij in de sterren een hiernamaals zag.
Te weinig avondlicht in jonger jaren liet hem geloven dat heelal niet
minder dan de oneidigheid vertegenwoordigde.
De nachtelijke expose werd daardoor het verankerde dieptepunt in heel
zijn leven: nietigheid bestaat hoog boven iedereen bewezen.
Hij legde zich daarbij maar neer.
Er brak na mislukte scholingen voor de toekomst een weelderige
nietszeggendheid uit zijn ogen, werd een door hem zelf bedwongen feit.
Iets dat stilletjes in hemzelf school genoot. Een vreemd talent tot
overleven in de bespraakte werkelijkheid, mondig is hij daar nooit
verder door geworden.
--
