erop staan dat je naam daar staat uiteraard
als het ontwaken uit een diepe winterslaap
de eeuwigheid indenkend aan een tijdgedicht
moment van sluiten "eitje" genaamd
De tijd breekt de dag en tikt daardoor
een onrust wiebelt met zijn benen
die hij genomen heeft in het bewegen
alsof de ballast daaraan hem wordt ontnomen
hij slaat terug op hele uren en ontspant
tot hij weer ergens van opgewonden raakt
ergens sterft iets weg dat wel wat weg heeft
van kloppen waar niemand meer weet van heeft
waar of dat geluid gebleven is toen
het was uitgeklonken bleek uitsterven
doven dat weerklonk
--
Getweeën is een mooi woord daarin dat ook 't weeë heeft van wanneer
hij is verdwenen en niets meer wijst
op zijn aanwezigheid
