vrijdag 31 december 2010

Ijsvogel

Gelijk mijn beneveld brein
waar vogels op de vlucht
ik slaap in stilte door de tijd

geveld door dingen uit die niet zijn
hoever weg die weg ook weer

zie ik naamloos in de kou
de winter de avond de nacht
valt in voor de dagenraad

--
R

dinsdag 28 december 2010

Er is geen houden aan

Net wanneer je denkt
god er komt geen einde aan
is het daar gewoon

de zoveelste, het einde van de maand
met een dag later weer een nieuw begin
als zoveel jaar eerder ook al

en sta je gewoon in je tuin
te turen naar bijvoorbeeld
een hazelaar en zie
je de winter alweer
naar de knoppen gaan

Ons staat groot geluk in de weg

Van de klapekster voor een prikkie
niet onvervaard steekt schril af
bij't aangespiesde dierenleed
dat koubevangen geniet

van de misser in een hagedis
winterslapend in de schoongewassen
zonzijde van het leeggeplunderd
landschap wat geen keerzijde kent

van de gemiste bijzonderheden
zolang overbluffende blunders
blijven rondracen in hun opgefokte tijd

--
R

Bestaansfilosofe*

Ze toetst de dood aan overleven
komt in aanvaring met een golf van water
die ze zelf voortvarend maakt
schept een boegbeeld
van hiernamaals waar niets van uit gaat
maar gaat ook niet uit van niets
waaruit blijkt dat overleven
niet bestaat met uitleven
maar gewoon weer overgaat
gewoon weer over verschillen gaat
van haar wetenswaardig ervaren



* overlevingskunst Christa Anbeek,

maandag 27 december 2010

Ietsjes meer

Iets zo ver van mij
Verwijdert moet haast wel
Een ster zijn van mijn
Beeld dat ik draag
Wanneer de horoscoop getrokken
Nooit mn levenslicht
Betreft

--
R

Van vervreemde staat

Het getandde riet vreet aan het verschiet gebukt onder de last van het
kille turen
staart de horizon zich blind op koude muren het verdriet te zien hoe
de hond niet de sporen doorziet van de sneeuwlast
die het nalaat terwijl onguur op den duur
verveeld raast de wind in koor door
kale kronen zoals het hoort klinkt het ook
met verstomde blikken naar omhoog
vanuit dit gezichtspunt onttrokken einders waarop de kwelders gebukt
gaan zwijgen
in de zilte van de aangevroren nacht

--
R

zondag 26 december 2010

Kramsvogel

Het is wat flauw om dus met een schreeuw te beginnen
Maar daarmee is wel de toon gezet met weemoed
Dat zo mooi lonkt naar de zee daarom ook
Komen vogels uit het hoge noorden aanvliegen
Rustig aanvliegend zie je de stilte komen
Die je over het hoofd zag maar nu laag over
Het wuivend riet daarover een lied
dat één stemmig lied

waar iedereen een mening over is toegedaan
dat klinkt en zich buigt over de schoonheid
van de afgedragen rietkragen versleten oevers
en blauwe hemel waar meeuwen bevlogen wit
toe neigen voor alle ogen
die uit zien naar dit begin

Iets op mn ganzenlever

Ik weet niet eens hoe je fouxcra uit je strot
krijgt laat staan kunt spellen
hoe iemand daarmee op de maiskorrel te nemen
van zo'n lekker dier ga je over de nek

dat vetgemest mens zijn zinnen zet
terwijl je de begerige vingers bladerend
door de kooplust van de media door-ziet
snellen in de hoop het te besterven
van de kilte die daaruit omhoog kruipt
omdat juist nu een kribbekind
tot varkensvoer verheven is
spreekt een porseleine koningin in vervreemde
tijdgewrichten enigszins reumatisch
over het menswaardigheidscomplex

er luistert ook onwaardig
een vreemdsoortig geblondeerde heer
die haatdragend maar hoogdravend
passie preekt tegen recht en linkse aanzwellende musicale aandoeningen
noot voor noot voorgedragen
op de gespanne snaar
van de poétische klankschalen
uit de ontpolderde laagland schaamstreken

--
R

zaterdag 25 december 2010

Verstopt

Het eeuwig kabbelend water dol
op gesnater van de goedgebekte
babbelende kweetal:

duckdalfen die als palen
boven water het niveau
van de schepping duiden

zonder maar een kubieke
millimeter te verplaatsen
dan hun ooit geslagen
lijf gelijk met het gewicht
van verplaatste vloeistof
waarin ze rottend staan
gesteld tot voornaam
wezen van waterstaat

met keren van de natuurlijke loop der dingen
niets doen dan denkbeeldig beheren van ongrijpbaar water

maar nog geen molecuul daarin
hebben kunnen vatten in hun zin

--
R

donderdag 23 december 2010

Paradijzenlijk

Het riekte onwelvoeglijk naar
bijvoegelijke voornaamwoorden
lafhartige verbeterregels vielen
uit de oogverblindende ramen
met sterrenhemels bekleed ondergoed
van de welvoegelijke dames
met hun in aardse zaken

omgeven lijven waar uit
fijngeraspte keelklanken ontstegen
verried een hebzuchtige zijn laatste adem
in de daad van het vermenigvuldigen
rondom een malle balle boom

zij speelde het klaar
in rijp goud aangeleunde gloed
van vluchtige granaatappelen
dat haar lichaam omgaf
waar het ruige bestaan
haar nekte in aanlokkend
poolvosbontje dat op haar
geblondeerde schaamstreek
leek
terwijl de watergruwel
van de gevels droop
in de aanzwellende dooi
werd ze ontaards maar
ongeneeslijk ziek

--
R

woensdag 22 december 2010

Dit

Denkend mens
Dat ding an sich
Steenzout in oplossing
niet in staat meer
te volharden in het zijn

het smaakt naar meer
vloeit het in wezen
overal door gevrijwaard
nog ik zonder ik

wegtrekkend mist
de moeras waarin
alles levend was

--
R

Tennissen

Klaas vaak ziek wellicht
kreeg ze cadeau ze zagen
naar hem uit en hem
weer zitten feliciteerde
zelfs zijn beterschap

een vriend van alle vrouwen
was even buitenspel beschreven
ze aan de binnenzijde

met gretigheid alsof
ze wat gemist hem alleen
dat spel van de engel
toegedicht op
de gespanne snaar
van het overspel

dat ze 'titten noemden
harem in een een op een
haar hem combinatie

--
R

dinsdag 21 december 2010

IJS tijden




Posted by Picasa

maandag 20 december 2010

Bedachtzaam

Ik bedacht me in de verleden tijd

bedenk ik mij nu dan

bedacht ik mij, in de verleden tijd
bedacht, ik mij in de verleden tijd

maar ik ben uitgevonden daarmee

gestopt

--
R

Al ik was ik was

Ik was niet mans genoeg om te verbitteren met zijde zachte handen

aan de zijlijn gade staan was mij niet gegeven in de tijd dat
haardracht er nog toe deed

ik deed het er toen toe nu ik mijn tijd verstrijkt in geringschatten

terugblikkend op gewoon weer menszijn blijk ik in weerwil weer mezelf

--
R

vrijdag 17 december 2010

Het nieuwe werken

Bij de kantoortuin staat een bord
door de beheerder van het pand
geplant er ontspruiten letters
wat er aanschort is in woorden:
stilte wordt gezocht dus
is het ten strengste verboden hard
op te denken, want dat verstoord
hier het gebaande pad
met niet vrijwillig
afgesproken regels hier zingen alleen goedgebekte vogels voor het omhoog
schietend geboomte je dient daar
geen ander geluid
dan te laten doorgronden
wat klinkt naar hartstochtelijk
tonen wat er uitleeft

--
R

onsterfelijk vers


Ik draaide me eens om in het graf
en zag tot mijn verbazing hoe gaaf
ik er toch nog uit zag geen gezicht
op de gevreesde ontbinding
waarop van vlees uit bezien
men recht heeft tot ontstoffen
ontbeer ik het ontbinden in factoren
waarbij het mij geliefde molecuul
gebonden blijft in celstruktuur
met ademende membraan
dat alles doorlatend huidje
waarmee ik vers op de lever
in leven blijf geconserveerd
voor eeuwig in de geschreven vorm
die ik liever vergankelijk had
op de zinnen waarop tekens
van leven zijn gesteld in wetenschap
dat stoffelijk zijn een noodlot is
de aarde in woorden verzopen
vergaat in tekst en denkbeelden
terwijl de dementeerde tekst
straal bezopen in de kist
geborgen voor de archeoloog
een stijf stukje cryptiek
hiëroglief dat er niet om loog
onontcijferbaar stukje gymnastiek
dat menigeen na mij de dood
in ogen zag zonder al te groot
probleem gelijk de boom
zijn bladeren verlies maar toch
een onbeschreven blad mag heten
 in het overleven in barre tijden
zo vers wil ik wel blijven leven
met mijn jarenringenloren  

--
R

donderdag 16 december 2010

Een hemellichaam

loopt de trappen naar haar levenswerk op
goed gehakt en zeer heupig gebekt zwenkt ze
gewiekst haar kuitbenen elegant naar omhoog

haar mantelkostuum verraad veel
van wat daarin verscholen gaat
door de draaideuren van't voorportaal

slaat met gezwinde spoed dr folifax
op de kaartleeshouder die voor paal staat
naast het begerig openslaande zwaaihek

haar elegante handwerk maakt nog gewag
dat ze de mannen in de wachtstand zag
die op hun gemak gecomplimenteerd worden
op de prijzenswaardige oogopslag dat
begerig haar lijf op enig vel afstroopten

de dag als alle dagen zijn haar goed
zo naar de top van al die beminnelijke eikels
die stijf in het lid springen ongeacht hun komaf
ze neemt ze de maat van klerenknaapjes
in haar uitgediepte boezem

waar de hartendieven die zich verlieten
in het gerief dat de rollende oogbollen
die ze daarin achter lieten

toen zij weer hoger opsteeg
in bekwamen van het verlangen
van menig hunkerend directielid
die gelijk haar toegangspoort
die bij potiersloge diende tot draaideur
met bestijgen van het opperste genot
dat haar bestierd laat
klaar te komen aan de top
--
R

dinsdag 14 december 2010

Het hemen

Ik heb, mn sporen daar gelaten,
mn hielen weer gelicht

verging weer zoals ' vergaat
met onverrichter zaken
ze nemen nimmer keer
in een ommezien weer gezwicht
omdat het me te nazit

--
R

Opdat u ervan geniet

Geachte x

Omdat het hart zwak het vlees vrijgewilliger zich aan alles overgeeft
de haardracht afgedragen de huid meer plooibaar dan verwacht

de zinnen van de mindset die zijn getaand beter dan geacht
gezien de voortschreidende oudbaarheid die ook tanendheid weergeeft

dat alles maakt mij weer te geven hoe het vergaat met dooi en smeltend water
om mij heen komt het afgestorven blad zichtbaar tot leven bij betreden

de takken klapperen van de kou boven mijn hoofd

--
R

zondag 12 december 2010

Iets-

Los maken wat nooit vast zat
Er uit halen wat er nooit in zat

Zoeken wat niet gevonden wil
Worden wie het niet zijn wil

Willen wat eenvoudig niet is
Zijn wat het nooit had willen
Worden vanuit vergetelheid

Gewoons vanzelfsprekendheid
Wat rest vanuit belangenloosheid

Nooit vastleggen wat eraan loszit
Niet eruit halen wat er niet in wil
Niet zijn heel gewoon nietzijn

--
R

vrijdag 10 december 2010

De ongehoorde teringzooi

De menselijke middelmaat
op de korrel genomen
is de welbespraakte nietszeggendheid
van het teveel onderscheidend
antioplossend vermogen

in de geldingsdrift besloten
aanschafplicht van rijkdommen
waarin iedereen in de kern
op elkaar wil gaan lijken

in zien staan en gezien
willen worden wie we allemaal
niets zijn

--
R

Niet alleen sterren en appels

ook mensen gaan op hun bek

vallen als natuurverschijnsel

wanneer je bijvoorbeeld
glad vergeten bent

hoe ijskoud in je hemd gezet
je met opvriezend geweld
de sterrenregen miskent
als weerslag op het wegdek
waar je op weg onderuit
gehaald op wegsnelt
met geen behaalt succes

--
R

donderdag 9 december 2010

Wel mooi:

-Geweest ligt ergens
in het gouden gras
loom te luieren
ligt licht overdreven
de ogen geloken
wat wester wind
door de oogharen
oplopend tegenlicht

-Wees niet bevreest
de stam van geweest
is alleen hoog verheven
boomt rustig door
de mijn jaarringen heen
ik hoop daarin mee
te kunnen groeien
onbegrepen gelijk
ik is geen

-Gewezen op gebreken
breek mij de bek niet open
ben ik uitgesproken
onverstaanbaar gedicht
wortelend in rijke aarde
onbekommerd terug
verlangend in mezelf
zonder doorsnee
van wie'r ook
alleen as in es
waar'k omdraai

--
R

dinsdag 7 december 2010

Een laatste gedachte

Voor het slapen gaan dacht
ik nog over leven na dat had ik beter achterwege kunnen laten ach
dan had ik er nu nog meegezeten

--
R

maandag 6 december 2010

Staat als een huis

Dag huis
waar niemand thuis is

door mijn toedoen
onbewoonbaar verklaard

een enge ruimte
waar de muren
vanzefsprekend
op me af komen

ik hoorde je bloed
kreunend stromen
als ik het te kwaad had
verdroeg je't ingesteld

goed

zul je voorzichtig zijn
voor zij die na mij komen
met 't dak boven hun hoofd

verdragen

er is zoveel energie
in gestoken de laatste jaren
door al die draden

waardoor je zelfs bij
verlicht kon praten las ik
me suf van navel staren

erin getuind kon ik je groen
wel aan de berk stampte
zich lomerdragend uit de grond
stond pal voor mijn ruimte

luchtig wuivend stijf de twijgen
zingen in koor met mees en merel
een afscheidsliedje al voor
ze moeten kappen

bij de volgende bewoners
staat straks niets meer overeind
met wat ik me voor genomen had

toen uiteindelijk ook ik
de deur in slot trok
bleek tot slot
de sleutel afgebroken

zul je na inbreken
behoedzaam zijn
met zij die na mij
komen ruimen en
't opnieuw indelen

--
R

Rap onthaasten doe je op snelwegen

Stilaan ruist alleen de ventillator nog een frisse bries:

Je hobbelt wat onthaast langs 'sHeren wegen
Ziet de ingeblikte werkelijkheid voorbij glijden
Ligt zelf bijna in een deuk en neemt een wachtstand aan
Komt tot besef dat de haas* en schildpad sterker verwant zijn
Met deze winterband die ik ontbeer
Blader wat door't verengde venster van het mobiel
Bent gelukkig met mn patent parate beeldschermwerkbril
Omdat ik de waarheid achter mijn bevroren vensters leest


(Het mooie van de ultieme mobiele flexwerkplex is Blackberry oogsten)

*trouwens angsthazen worden alleen opgejaagd en aangeschoten opgediend worden.

--
R

zaterdag 4 december 2010

Stem zat

Stemhebbende drager vertilt zich aan geluid:

zijn oorverdovend frequenteren
laat z'n opblaasbaar imago zingen
tot bevende trillers in de lucht

nietsontziend blinderen de woorden
zijn afgeschermd bestaansrecht
op het beslechte rechte pad

het oogluiken is een perstitente modegril
uitgekookt vertoeft 't op welgevormd zitvlees

leest dood-gemoedereerd uitgeluld
maar uitgelaten zijn vaders erfdeel

ijspegels opgelucht scheppend
in z'n gesmoorde hete asem
van zijn op en neerwippend springende
lustig hunkerende adam's appel

--
R

vrijdag 3 december 2010

Schipper

Hij had de laatste vloed
in glazen kapot geslagen
tot een behouden vaart

gedoopt rotte zijn tijd
viel zijn kotter droog
gevallen met de vrouw

verbouwd hij nu winterkool
hoort voetstoots jaren versloffen
wijkend tot verengde horizonnen

~
achter de geloken jaloeziën
door sijpelend te voorzien
--
R

donderdag 2 december 2010

Het roemrijk

De schaamteloze klat was het teboven
zelfs neerslag vierde geen hoogtij meer


sinds naargeest waarde, onvoorwaardelijk,
bleek zelfs huichel weer gewoon bedrog


er stond een stompe toren gewoon domweg nog
overeenkomstig te luiden tegen een ieders gehoor


men was teveel al ongehoorzaam gedrongen
tegen het geluid van hardhoren tekeer gegaan

zodat onverstoorbaar het roemrucht ontstond
op de gehoorgrens van de doofstommen


zeer langzaamaan verstomde het rumoer
tegen de vreselijkste gebeurtenissen


waaruit nimmer meer een waarheden liep
naar een onvoltooid toekomend tijdbeeld

--
R

Zonsondergang

Het eerder geschoten JpEgje legt het af
tegen het rAw formaat zonsondergangen
waarin de diepe ligt besloten
in dikke lagen komen de toners
uitgeblazen tot rust gekomen
liggen daar vastgelegd maar uitgeblust
in deze kalme avond de hoge definitie file
stil besloten op deze afgelegde weg

--
R

Wirbellose Tiere

Het gewurm in de schede
verspeend met enig leven
opstuwend voortgedreven
komt de lozing stortvloed
van zingevend gemoed
klaar in 'n woest gebaar
om doordrongen van elkaar
het wasdom te aanschouwen
van de biljoenen celdelenden
die moordend onbehouwen
zich aan elkaar verveelden

--
R

woensdag 1 december 2010

Het lied van de noodzakelijke dingen

In berenkou wordt grond opgeworpen
wallen tegen de verderfelijkheid
de dood loert al hongerig
over eerder grazige weiden
zendt haar adem er voor uit nu
komt het erop aan tot overleven
of wordt behaald dat wit beschuiting geeft
dat in heersend klimaat de aarde toelaat
dat inzicht geplaatst de grootste grazers
niet door deze crisis heen
worden opgejaagd als wild
maar rustig interend op hun vermogen
de welvaart van de zomerse lusten
lustig kunnen botvieren
op hun afgerasterd vakantiekamp

--
R