Tumultueuze

De wereld vergaat, rond achten, niet zo goed.
Alles draait om de vierkante meter.
Nauwelijks vindbaar op mn wereldbol.
Ik staar, met ogen open blind naar de dooien, onmeetbaar klein promillage leed:
Ik word er nauwelijks dronken van.
Al dat bloed vergieten op wereld schaal, een luttel drupje dat de oceanen geen moment van kleur verschieten laten.
Maar het grote uitsterven
wat geen nieuwswaarde kent,
ja daarin baar ik mn zorgen.
Al helpt het niets dat ik daar om geef.
Zelfs mijn boterhamzakjes, die ik uitspaar, 
of de schrale kost die ik verdien, met wat de pot schaft,
helpt me niets . Langzaamaan
zijn wij nog de enigen die dat aangaat.
Uiteraard behoor ik daar dan niet bij.