Het is van alles dat is opgetrokken
op het hooge land daar staat
te zingen in een liedje
op maat van windstreken
in lange halen
een ademtocht
door het land
heen trekt
dat onbenoemlijk vlak
de horizon lui en loom
uitstrekt daaraan
het oog volstrekt
midden doorsneden
dijklichaam dat slapend
meanderend zich verlegd
huilt het liedje
nee het zingt
in vrij spel
met regen
vocht 'n fietser
op't hooge land
van staal zijn gespannen
spaken ~weerbarstig
fraai op de klinkers
die wat afgebroken klinken
op een eindeloze weg
uitgelegd in banden
die je met het einde
van deze wereld
op noordpolder hebt
